Description
کاخ قرن شانزدهم به طور سنتی به لودویکو اسفورزا به نام ایل مورو نسبت داده, دوک میلان, در واقع به انتونیو کاستبیلی تعلق, دبیر لودوویکو و شخصیت برجسته دربار دوک ارمول اول دسته.
پروژه اولیه توسط معمار دوک بیاجیو روستی بود, یکی از چهره های سرپرستی معماری رنسانس فرارا. در محل ساختمان برخی از سنگسارهای برجسته و نقاشان دربار استه ابتدای تاوی مشاهده شد: در میان اولین گابریل فریسونی, جیرولامو پاسینو و کریستوفورو دی امبروجیو, در میان دیگران بنونوتو تیسی به نام گاروفالو, لودوویکو ماتزولینو و اورتولانو.
بیاجیو روستی ساخت ساختمان را از سال 1500 شروع کرد و در سال 1503 به مراقبت از جیرلامو پاسینی و کریستوفورو دی امبروجیو دا میلان واگذار کرد. اما در سال 1504 سرانجام متروکه شد و ساختمان ناتمام ماند.
تکیه گاه کاخ حیاط افتخار است که فقط از دو طرف تکمیل شده و با یک گلدان دوتایی با دکوراسیون مجسمه ای غنی در سنگ سفید احتمالا کار گابریل فریسونی مزین شده است. از همان راه پله منتهی به طبقه اصلی است, با مراحل مطرح تزیین شده با الگوهای هندسی, دلفین ها و نخل.
پنجره های طبقه اصلی, در اصل به تناوب باز و کور, ایجاد یک بازی کامل و خالی است که هنوز هم می تواند تا حدی در نمای ساختمان در از طریق پورتا دامور قدردانی. گلدان در ضلع جنوبی حیاط افتخار مشرف به یک باغ بزرگ است.
کاخ ناتمام از دکوراسیون بخشی از فضای داخلی کم ندارد. قابل توجه طاق های لونت سه اتاق در طبقه همکف است که طبق نظر غالب توسط بنونوتو تیسی به نام گاروفالو (1559-1481) و شاگردانش نقاشی دیواری شده است. در دو اتاق زیر بال شرقی, به ترتیب به نام سالا دله داستان دی جوزپه (از صحنه های کیاروسکورو قرار داده شده بین یک دکوراسیون فیتومورفیک تلطیف در یک پس زمینه فیروزه ای) و سالا دله سیبیل و دی پروفوتی (همچنین این برای ارقام نشان, تا حد زیادی پلی کروم) طرز کار گاهی اوقات ضعیف باعث می شود یکی فکر می کنم بیشتر از دانشجویان از استاد. از یک تنور کاملا متفاوت سومین اتاق نقاشی دیواری به نام الولا کاستابیلیانا یا سالا دل تسورو است که در نزدیکی رواق جنوبی واقع شده و نقاشی های دیواری او به طور هماهنگ به گاروفالو نسبت داده می شود. به شکل مستطیل در بالا با 18 لونت کیاروسکورو با صحنه های مربوط به افسانه اروس و قدامی یا دو عشق تزیین شده است. اینگونه است که سرپرست کارلو کالزچی اونستی در کتاب خود در سال 1936 در مورد کاخ لودوویکو ایل مورو توصیف می کند: صحنه های "افسانه ای از این دو عشق که هنوز در انتظار کسانی است که در این باره اظهار نظر می کنند: قبل از اینکه عشق دوم در خلوت وحشی متولد شود با الهه ای مشورت می شود که می پرسد: دیک دیا, کوا ناتوس منطق نوجوانی. الهه پاسخ می دهد: است رورسوس پاریندوس عشق. عشق دوم است زینت بیدار: بعد از این دو را دوست دارد, پیوست, بال از ولکان, لک لک سوار, و غیره."در طاق, با یک چشم انداز جسورانه از پایین, صحنه هایی از زندگی دربار به تصویر کشیده, الهام مانتگنا واضح (اتاق از همسران در کاخ مانتوان): از یک بالکن بزرگ مستطیل شکل, در میان فستون از برگ, چشم پوشی حدود سی شخصیت جذب شده در مکالمات شاد و مجهز به سازهای موسیقی. قرمز از فرش نماز تشریحی (در میان اولین از این نوع شناخته شده در اروپا) که چسبیدن از بالکن, توسط سبز از فستون که بالای گروه شاد متصل همسان, در برابر پس زمینه از بهشت. چشم انداز هوایی ادامه, در مرکز, توسط یک گروه دوازده ضلعی با درج تک رنگ از الهام کلاسیک که در شکل یک گنبد بالا می رود تا یک پنجره گل رز بزرگ در چوب طلاکاری شده, قطعا در دوره بعد شامل.
مالکان مختلف از اواخر قرن سوم به بعد جانشین یکدیگر شدند و گیاه را تکه تکه و اصلاح کردند و سرانجام ساختار را در حالت تخریب جدی کاهش دادند. کورادو ریچی مدیر کل دوران باستان و هنرهای زیبا بود که در سال 1920 مصادره کاخ خریداری شده توسط اموال دولتی به قیمت 195 هزار لیر تعریف شد. که در 1930 وزارت تصمیم گرفت که کاخ تبدیل شدن به صندلی از مواد باستان شناسی که از نکروپلیس اسپینا; این نسخهها کار, ساخته شده ممکن است به لطف تخصیص وزرا از یک میلیون, چند سال بعد به پایان رسید و در اکتبر 20, 1935 موزه ملی باستان شناسی افتتاح شد.
از جمله ویژگی های این اقامتگاه باشکوه رنسانس غالب است رنگ مصالح به کار رفته, هماهنگی فرم ها, حیاط استقبال و بزرگ که, از طریق ایوان, به باغ باز می شود, تزیینات نفیس راه پله, فرار اتاق ها و راهرو بزرگ در طبقه اصلی, سقف های چوبی و چرخه های نقاشی های دیواری که سه اتاق را در طبقه همکف تزیین می کنند.