Description
این بخشی از پروژه نوسازی شهری قرن 16 بود و توسط معماران طراحی شده بود کاوانا و تورتلی در پایان قرن شانزدهم در کمیسیون کاردینال اینیکو دیوالوس. کاردینال دیوالوس همراه با ساخت این کاخ به این ترتیب تحقق ورودی واقعی بورگ ترا موراتا را سفارش داد که بلافاصله پس از نوک زبان ( زبان به معنای "زبان" در انگلیسی ) تا این زمان در واقع فقط از طریق "ساحل خر" قابل دسترسی بود. به لطف همین ارتباط بود که این جزیره پس از تولد اسکان بورگ کورریچلا و همچنین تحقق صومعه سانتا مارگریتا نووا و معماری واقعی ابی سنت مایکل شروع به تجربه توسعه شهری خود کرد. از سال 1734 کاخ سلطنتی توسط بوربون های حاکم مصادره شد که به این ترتیب اولین مکان شکار سلطنتی در جزیره پروسیدا بود و قبل از ساخت کاخ سلطنتی کاپودیمونته و کازرتا به لژ شکار سلطنتی هم برای پادشاه چارلز سوم و هم به ویژه برای پادشاه فردیناند چهارم تبدیل شد. که در 1815 پس از بوربن کاخ سلطنتی, یکی از بیست و دو املاک و مستغلات از تاج در نظر گرفته, این ساختمان به یاد ماندنی مقصد خود را به یک فرهنگستان نظامی تغییر. سپس در سال 1830 از سال 1840 با عملکرد جدید ندامتگاه تا اتحاد ایتالیا با نقش زندان عالی امنیت دولتی ایتالیا به زندان با بزرگنمایی بیشتر تبدیل شد. پس از سقوط جمهوری اجتماعی ایتالیا, معمولا به عنوان جمهوری سال شناخته شدهò, بین '45 و '50 و به خصوص تا زمانی که عفو تولیاتی, زندان جزیره پروسیدا نگه داشته تمام سران نامگذاری فاشیسم, از گراتزیانی به تروزی, به کاسینلی, به خولیو والریو بورگزه بیش از حد. این ساختمان به یاد ماندنی متشکل از پالازو دیوالوس, حیاط, پادگان سپاه پاسداران, ساختمان سلول های تک زندان, ساختمان جانبازان, مرکز پزشکی, خانه مدیر و املاک و روستایی شناخته شده به عنوان "اسپیاناتا" ( در زبان انگلیسی به معنی "فضای مسطح") در مورد 18.000 متر مربع. بنابراین منحصر به فرد, به یاد ماندنی, مجموعه مطرح تحت نام پالازو دوالوس که همچنین ارزش سیاسی را افزایش می دهد, تاریخ نظامی و شهری از جزیره, فراتر از علاقه هنری و تاریخی خود است که به ویژه با توجه به نشانه های عجیب و غریب خود را که اثبات متعلق به داستان معماری رنسانس مهم. واقعیت این است که کاخ سلطنتی توسط پادشاه چارلز سوم بوربونها بازسازی شد, یک سیاستمدار معتبر که کاخ با توجه به استانداردهای بالاتر از زیبایی بازسازی, (علاوه بر او تشویق ساخت و ساز از کاخ سلطنتی پورتیچی, کاپودیمونته و کازرتا و همچنین) در تضاد با این ایده از محل مجازات که این مجموعه به بعد تبدیل شد. با این حال امروزه بازدید از این مکان ها احساسات متعددی را برای شما به همراه دارد: مکانی بی نظیر و شگفت انگیز و مکانی روح است که هنوز هم می توانید تاثیر عاطفی شدیدی را تجربه کنید. زندان سابق در واقع هنوز هم گنجینه همه چیز وجود دارد, فرسوده و متوقف شده توسط اجسام زمان, ایستاده در میان سلول ها و لابی رنسانس: لباس های قدیمی, کفش در طبقه گرد و خاکی, تختخواب تاشو زنگ زده, عدل پنبه که در کارخانه کار می کردند, و حتی تخت جراحی. همه از این و بیشتر هنوز هم وجود دارد, بدون تغییر و تحت زیبایی هرگز رو به وخامت گذاشته از خزانه رنسانس و پایتخت محروم. در سال 1978 زندان قدیمی (پالازو داوالوس ) بسته شد و در نتیجه در سال 1988 نیز ساختمان جدید زندان کاملا متروکه شد.