Description

Na Filipinach znajduje się wiele ważnych zabytków architektonicznych i historycznych pochodzących z czterech stuleci hiszpańskiej okupacji . Ich wpływ można znaleźć w wielu dziedzinach, w tym w barokowych kościołach, których doskonałym przykładem jest Kościół Miagao. Wraz z innymi podobnymi kościołami został on wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO pod tytułem barokowe kościoły Filipin. Kościół Miagao powstał niedługo po hiszpańskiej kolonizacji tego obszaru w 1580 roku. Początkowo była obsługiwana przez wizytującego księdza, ale w 1730 roku stała się osobną parafią pod jurysdykcją zakonu augustianów, pod wezwaniem Św. Tomasza z Villanova. Pierwszym pełnoetatowym proboszczem został ks. Fernando Camporredondo. W pobliżu kościoła wybudowano Klasztor. W miarę jak najazdy Moro stawały się coraz częstsze, kościół i jego członkowie byli w niebezpieczeństwie. Ci muzułmańscy najeźdźcy z południowych Filipin zabili lub zniewolili każdego chrześcijanina, którego znaleźli. Najazdy były tak zacięte, że miasto zostało zmuszone do przeprowadzki. Nowy kościół został rozpoczęty w 1787 roku przez robotników wcielonych do projektu przez Hiszpanów. Nowa budowla, której ukończenie zajęło 10 lat, została zbudowana na wzgórzu z widokiem na miasto i często pełniła rolę fortecy, gdy miasto było atakowane. Miejscowa legenda głosi, że w kościele znajdują się tajne przejścia. Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku miasto było często celem najeźdźców. Kościół był zarówno miejscem kultu, jak i fortecą-niecodzienną w tamtych czasach w tej części Filipin. Kościół został poważnie uszkodzony podczas rewolucji 1898 roku i musiał zostać odbudowany. Został również uszkodzony przez pożar podczas ii Wojny Światowej. Obecny kościół jest trzecim, który został zbudowany na miejscu i jest wierny oryginalnemu projektowi. Odrestaurowany w latach 60. został uznany przez rząd Filipiński za Narodowe Sanktuarium. kościół został zbudowany w stylu późnobarokowym z elementami romańskimi, a kolor żółtawo-brązowy lub ochrowy jest wynikiem adobe, koralowców i wapienia użytego do jego budowy. Ściany kościoła mają grubość 1,4 m, a jego fundamenty mają głębokość 5,4 m, co zapewniało solidne fundamenty i ochronę miejscowej ludności podczas najazdów i najazdów. Fasada kościoła jest ozdobna, typowa dla stylu barokowego i zdominowana przez płaskorzeźbę palmy symbolizującą drzewo życia . Thomas Villanova zawiera elementy Hiszpańskiej, arabskiej, chińskiej i lokalnej kultury, co czyni ją nieco niezwykłą i wyjątkową filipińską. Sam patron ma honorowe miejsce nad głównym wejściem do kościoła, a niektóre z rysów opowiadają o zwykłym życiu miejscowej ludności. Kościół flankowany jest przez dwie dzwonnice, z których najstarsza pochodzi z XVIII wieku, a druga z XIX wieku. Wieże te mają również grube mury i były używane jako wieże strażnicze do obrony kościoła przed