ابی التنبورگ در ابتدا در سال 1144 توسط کنتس هیلدبورگ از پوگن-ربگو تاسیس شد. صومعه در نتیجه حملات متعدد تخریب و بازسازی شد. اولین مورد در سال 1251 توسط هرمان پنجم فون بادن و سپس چندین کومان بین سالهای 1304 و 1327 و در طول جنگهای هوسیت از 1427 تا 1430 بود. در سال 1448 توسط بوهمیا, موراویا و مجارستان و در سال 1552 توسط ترک ها مورد حمله قرار گرفت. که در 1327, برخی از کار مرمت توسط گرترود انجام شد, بیوه هایدنریش فون گارس. در سال 1645 صومعه را ویران کرد. نوسازی پس از جنگ سی ساله در قرن 17 و 18 شکل گرفت. ابی شکل فعلی خود را به سبک باروک در زیر ابوت موروس باکسلر و پلاسیدوس بسیار. کار تحت نظارت معمار انجام شد یوزف مونگناست که توسط برخی از برجسته ترین هنرمندان و صنعتگران اتریش کمک شد: پل تروگر برای نقاشی های دیواری, فرانتس جوزف هولزینگر برای کار گچ کاری, و یوهان جورج هاپل برای سنگ مرمر. در زمان امپراطور ژوزف دوم در سال 1793 پذیرش تازه کارهای جدید ممنوع شد اما برخلاف بسیاری دیگر در اتریش موفق شد عملکردی خود را حفظ کند. پس از انقلاب 1848 بدهی های خود را با فروش برخی از مصنوعات اصلی کلیسای پاک شد. در 12 مارس 1938 ابوت امبروس مینارز از پرچم صلیب شکسته نازی ها در ابی خودداری کرد. از 17 مارس 1938. برای مدت کوتاهی بین سالهای 1940-1941 تحت ناسیونال سوسیالیست ها صومعه تعلیق شد و در سال 1941 منحل شد. راهب تحت بازداشت قرار گرفت و جامعه محروم شد. از سال 1945 این محل به عنوان محل اقامت توسط نیروهای اشغالگر شوروی مورد استفاده قرار گرفت. در زمان ابوت موروس کناپک (1947-1968) ساختمانها مرمت شدند و جامعه دوباره تاسیس شد. معماری این ابی تلفیقی از سبک های معماری گچ بری باروک و روکوکو را در فضای داخلی خود به نمایش می گذارد. در طول بازسازی, کتابخانه, راه پله امپریال و سالن سنگ مرمر اضافه شد. راه پله, کلیسای ابی و کتابخانه برای نقاشی های دیواری نقاشی شده توسط پل تروگر اشاره. کسانی که در دهلیز منتهی به کتابخانه هستند کار شاگرد وی یوهان یاکوب زیلر است. کتابخانه, ساخته شده در 1740, است از ظرافت معماری باروک, یک اتاق تحمیل که به سه طبقه در ارتفاع بالا می رود. سالن کتابخانه 48 متر طول دارد و سقفش با نقاشی های دیواری ساخته شده توسط پل تروگر تزیین شده است. در میان بسیاری از نقاشی های دیواری, متمایز هستند قضاوت سلیمان, حکمت خدا و نور ایمان. در زیر کتابخانه دخمه بزرگی قرار دارد که توسط هنرمندان ناشناخته نیز با نقاشی های دیواری زیادی تزیین شده است. این کلیسا بیضی شکل است و گنبد دارد. در سالهای 1730-33 توسط جوزف مونگناست بازسازی شد. این گنبد همچنین با نقاشی های دیواری تروگر تزیین شده است. ویژگی اصلی محراب فرضیه نقاشی مریم است که با نمایشی از تثلیث در صدر قرار دارد. باغ ها در سال های اخیر تعدادی از باغ های مورد علاقه در سبک های مختلف در اطراف صومعه توسعه یافته اند. همه اینها توسط خود راهبان با کمک پروژه گارتن طبیعت و همچنین از مهد کودک های منطقه کاشته شد. هنگامی که پارک ابی, اشپیگل گارتن در دین (باغ ادیان) بزرگترین باغ است. اخیرا برای پرورش درختان کریسمس و درختان میوه استفاده می شد. باغ در حال حاضر شامل پنج مناطق زیبا اختصاص داده شده به پنج ادیان اصلی جهان – هندو, بودیسم, یهودیت, مسیحیت و اسلام. این شهر همچنین دارای یک حوضچه طبیعی بزرگ احاطه شده توسط یک علفزار پر از گل های وحشی, یک گروه از درختان, و نخلستان قدیمی که دام محلی دیده می شود. منابع: ویکیپدیا