این سالن بین سالهای 1767 و 1769 توسط انتونیو گالی بی بینا از پارما ساخته شده است که به سفارش پیشوا اسکادمیا دی کمیدی کنت کارلو اوتاویو دی کلوردو با هدف میزبانی جلسات عمدتا علمی طراحی شده است اما برای اجرا و کنسرت نیز باز است. سالن نمایش, دیگر با مراحل مانند رنسانس, دارای یک طرح در شکل یک زنگ و &سارون; مرتب در بیشتر&شکر; سفارشات از جعبه های چوبی, با توجه به نوع ساختار اختراع در قرن هفدهم و که در حال حاضر حکومت. با شور و نشاط & ژرمندبلس; شگرف به منابع الهام برابر, معمار بی بینا انجام & ایگریو; تنها در دو سال تعهد که در 1767 با ترسو قرارداد بود: محیط برنامه نویسی&قبر; سالن ویژه, کارگردانی کارهای کارخانه و در نهایت, با مهارت&ژرمندبلس; نقاش و همچنین به عنوان معمار, نقاشی دیواری&قبر; شخصا فضای داخلی از مراحل متعدد با مجسمه های تک رنگ, همچنین یک سند گرانبها از فعالیت های هنری&ژرماندبلس از استاد برجسته. در عوض نمای کلاسیک توسط جوزپه پیرمارینی ساخته شده است که سالن طبقه اول سالن نام خود را گرفته است. علمی & ترانزیت;, به پایان رسید به طور کامل, در ماه دسامبر 3, 1769 می تواند رسما افتتاح: معلوم شد که یک جواهر نفیس برای تعادل بین حرکت و ظرافت و یکی از فرمولاسیون معماری مهم ترین در اواخر قرن هجدهم اروپا. کمی بیش از یک ماه پس از مراسم تحلیف, در ژانویه 16, 1770, یانگولف اولفگانگ عمادوس موتزارت, فقط چهارده ساله, در مانتوا در طول اولین تور ایتالیایی خود وارد &حاد;الکترونیکی, وقف زندگی اولیه از سالن نمایش&ال دی کو;علمی & ترانزیت; برگزاری وجود دارد, همراه با پدرش لیوپولد, یک کنسرت به یاد ماندنی. هنوز هم سینما استفاده می شود برای میزبانی جشنواره های موسیقی, کنسرت ها و کنفرانس های سطح بالا.