رصدخانه و نمایشگاه های همراه در 14 مه 1935 برای عموم افتتاح شد. این رصدخانه در پنج روز اول فعالیت خود از بیش از 13000 بازدید کننده استقبال کرد. امروزه رصدخانه گریفیت به عنوان یک رهبر ملی در نجوم عمومی و یک مکان تجمع محبوب برای بازدید کنندگان و انجلنوس به طور یکسان مشهور است. محوطه رصدخانه گریفیث, نمایشگاه, و تلسکوپ باز و رایگان به عموم مردم هر روز ساختمان باز است. رصدخانه همچنین برنامه های, برنامه های ویژه, و عمومی "احزاب ستاره."بازدیدکنندگان می توانند مستقیما به رصدخانه گریفیت بروند و در پارکینگ یا جاده های مجاور به صورت رایگان پارک کنند. داستان رصدخانه گریفیت با سرهنگ گریفیت جی گریفیت شروع می شود که 3015 هکتار زمین اطراف رصدخانه را در دسامبر 1896 به شهر لس انجلس اهدا کرد. در اراده خود, گریفیث بودجه برای ساخت یک رصدخانه اهدا, سالن نمایشگاه, و افلاک نما در زمین اهدا. هدف او این بود که نجوم را در دسترس عموم قرار دهد. برخی از ستاره شناسان و دانشمندان برجسته روز به عنوان تیم اصلی برای برنامه ریزی ساخت رصدخانه گریفیت انتخاب شدند. جورج الری هیل, که ایجاد تلسکوپ در یرکس نظارت بود, کوه ویلسون, و رصدخانه پالومار, رو هدف قرار بدن طراحی کلی. فیزیکدان کلتک ادوارد کورت نقشه های اولیه را ترسیم کرد و بعدا ساخت ساختمان را هدایت کرد. معماران جان سی اوستین و فردریک ام اشلی برای نظارت بر برنامه های نهایی ساختمان رصدخانه جدید انتخاب شدند. اوستین و اشلی کورت را برای هدایت پروژه با راسل دبلیو پورتر "حامی مقدس" جنبش تلسکوپ سازی تازه کار به عنوان مشاور استخدام کردند. در سال 2002 این رصدخانه با قیمت 93 میلیون دلار بازسازی و گسترش عمده فضای نمایشگاهی تعطیل شد. در نوامبر 2006 دوباره به روی عموم بازگشایی شد. موجود هنر دکو ساختمان سبک ترمیم شد و گنبد افلاک نما پیری جایگزین شد. این ساختمان در زیر زمین گسترش یافت, با یک سطح پایین تر است که ویژگی های نمایشگاه کاملا جدید, یک کافهé, فروشگاه هدیه, و جدید لنارد نیموی رویداد افق تاتر. کافه End در انتهای جهان, ادای احترام به رستوران داگلاس ادامز در انتهای جهان, یکی از بسیاری از نشانیهای اینترنتی کافه اجرا شده توسط سرپرست مشهور ولفگانگ پاک است. هر یک از مناطق مهم نمایشگاه رصدخانه گریفیت بر جنبه منحصر به فرد مشاهده تمرکز دارد. ساختمان مدور مرکزی بنیاد کک, اتصال کیهانی, عمق گونتر فضا, نیم اشکوب لبه فضا, و نمایشگاه های بیرونی. سامول اوشین افلاک نما دارای مجموعه ای از فناوری های پیشرفته است که برنامه نویسی علمی در سطح جهانی را برای مخاطبان در هر سنی عرضه می کند. گنبد الومینیوم بدون درز و سوراخ دار با 75 فوت یکی از بزرگترین گنبدهای افلاک نما در جهان است. به عنوان بخشی از روز شده در رصدخانه, پرنعمت افلاک نما 1964 زایس علامت گذاری به عنوان چهارم پروژکتور ستاره با یک دولت از هنر زایس مارک نهم یونیورساریوم جایگزین شد. تکیه گاه های چوبی بدنام این سالن با صندلی های سفارشی و خوابیده جایگزین شدند.بازدیدکنندگان از افلاک نما 300 صندلی می توانند از تجربه ای که سالهای نوری جلوتر از اکثر نمایش های افلاک نما است لذت ببرند. از لحظه ای که از درهای تاریخی برنز و چرمی عبور می کنند در محیطی غوطه ور می شوند که با دقت طراحی شده اند تا یک شب زنده داری معتبر ایجاد کنند و تجربیات با کیفیتی را به نمایش بگذارند که نه تنها هیجان انگیز بلکه تحریک کننده نیز هستند. برای اطلاعات بیشتر در مورد نشان می دهد در حال حاضر, زمانهای نمایش و قیمت بلیط, بازدید griffithobservatory.org/psoplanet.html. تلسکوپ زایس از زمان افتتاح رصدخانه در سال 1935 میلیون ها بازدید کننده از طریق تلسکوپ 12 اینچی شکست زایس که در گنبد پشت بام در انتهای شرقی ساختمان واقع شده است نگاه کرده اند. این تلسکوپ عمدتا برای مشاهده شبانه توسط عموم مردم در نظر گرفته شده است, معمولا ماه را هدف قرار می دهد, سیارات, و درخشان ترین اجرام در کهکشان راه شیری. این تلسکوپ در هر شب حداکثر 600 بازدید کننده دارد و توسط یکی از تظاهرکنندگان تلسکوپ رصدخانه اداره می شود که اشیای مشاهده را انتخاب می کند توضیح می دهد که چه چیزی در حال مشاهده است و به سوالات پاسخ می دهد. این تلسکوپ یک مقصد عمومی محبوب در هنگام رویدادهای ویژه سماوی است-وب سایت رصدخانه گریفیت خاطرنشان می کند که "به احتمال زیاد افراد بیشتری دنباله دار هالی و دنباله دارهای درخشان اخیر هیاکوتاکه و هیل باپ را از طریق این تلسکوپ مشاهده کرده اند.” سالن چشم تالار چشم در سطح اصلی رصدخانه واقع شده است و ماهیت و پیشرفت مشاهدات انسان و ابزارهای مورد استفاده برای این اکتشاف را نشان می دهد. یکی از نکات برجسته سالن سیم پیچ تسلا است که در سال 1910 توسط ارل اوینگتون ساخته شد و یک سال پس از مرگ وی در سال 1936 به رصدخانه گریفیت اهدا شد. این دستگاه با کمک کنت استریک فادن تعمیر شد که جلوه های ویژه الکتریکی را برای فرانکشتاین (1931) و جادوگر شهر از (1939) در میان بسیاری از فیلم های دیگر طراحی کرد. افق رویداد لنارد نیموی لنارد نیموی افق رویداد یک سالن چند رسانه ای 200 صندلی که یک محل مدرن برای سخنرانی فراهم می کند, تظاهرات, فیلم های, مذاکرات راهنمای موزه, و انواع فعالیت های دیگر. افق رویداد لنارد نیموی نیز مکان مهمی برای برنامه های مدارس رصدخانه است. این سالن از پیکربندی صندلی به سبک استادیوم استفاده می کند که به هر یک از اعضای مخاطب امکان می دهد احساس نزدیکی به مجری برنامه داشته باشند. تصویر بزرگ تصویر بزرگ یکی از برجسته از عمق گونتر سالن نمایشگاه فضا است, واقع در سطح پایین تر. تصویر بزرگ بزرگترین تصویر دقیق نجومی است که تاکنون ساخته شده است و 152 فوت طول و 20 فوت ارتفاع دارد. تصویر بسیار دقیق هسته خوشه برج سنبله کهکشان به تصویر می کشد و شامل نزدیک به یک میلیون کهکشان ضعیف, حدود نیم میلیون ستاره در کهکشان خود ما (کهکشان راه شیری), یک هزار اختروش دور, یک هزار سیارک ها در منظومه شمسی خود ما, و حداقل یک ستاره دنباله دار. بازدیدکنندگان می توانند تصویر بزرگ را از دسترس بازو یا از طریق تلسکوپ هایی که 60 فوت فاصله دارند کشف کنند. بنای یادبود ستاره شناسان بازدیدکنندگان حتی برای ناظر شدن نیازی به ورود به رصدخانه گریفیت ندارند. نمای بیرونی ساختمان ترکیبی از نمایشگاه ها و ویژگی هایی است که چشم را به خود جلب می کند و تخیل را از جمله مدل چمن منظومه شمسی, غروب خورشید و غروب ماه خطوط شعاعی, و یک عرشه مشاهده پشت بام. وقتی بازدیدکنندگان به رصدخانه گریفیث می رسند, توسط بنای یادبود ستاره شناسان استقبال می شود, یک مجسمه بتونی در فضای باز در چمن جلویی که به شش نفر از بزرگترین ستاره شناسان در تمام دوران ادای احترام می کند: هیپارخوس, کوپرنیک, گالیله, کپلر, نیوتن, و هرشل. کریدور ترانزیت گوتلیب کریدور ترانزیت رابرت جی و سوزان گوتلیب یک گذرگاه با دیواره شیشه ای به طول 150 فوت و عرض 10 فوت است که بازدیدکنندگان را در حرکات خورشید و ماه و ستاره ها در سراسر اسکای غوطه ور می کند و نشان می دهد که چگونه این حرکات با زمان و تقویم ارتباط دارند. راهرو ترانزیت گوتلیب یک ابزار دقیق نجومی عمومی در فضای باز است که در زیر درجه در ضلع غربی رصدخانه ساخته شده است. شکل خود را شبیه به ابزار از معابد باستانی و کلیساها قرون وسطی است, اما به روز برای قرن 21. راهرو ترانزیت گوتلیب مانند سایر ابزارهای رصدخانه عمومی بازدیدکنندگان را به ناظران نجومی تبدیل کرده و در معنای این مشاهدات غوطه ور می کند. جیمز دین مجسمه نیم تنه او رصدخانه گریفیت در نمایش ها و فیلم های تلویزیونی متعددی ظاهر شده است که شاید مشهورترین قسمت در دو سکانس اصلی شورشی بدون دلیل (1955) با بازی جیمز دین و ناتالی وود باشد. نیم تنه جیمز دین در ضلع غربی محوطه رصدخانه واقع شده است. دیگر حضور در فیلم رصدخانه شامل ترمیناتور (1984), موشک انداز (1991), مردم در مقابل لری فلینت (1996), و ترانسفورماتور (2007).