با ورود به روستای کالولو از جنوب می توانید پل سنگی جالب سانتانتونو از سکولو را ببینید این پل منطقه سانتانتونو را با منطقه پیانو ایل که مجتمع صومعه س.ماریا دو پلانو واقع شده است متصل می کند. این صومعه در اطراف ایوان چهارگوش مفصل شده است و یک چاه مرکزی دارد که در چهار بال خود در امتداد طاق ها نقاشی شده است. ساخت کل مجموعه نمونه ای از صومعه های بندیکتین است: عظیم و قوی و در دفاع ایمن. این کلیسا از سبک مشتق از زبان لاتین با سه شبستان, تقسیم بر ستون محکم در سنگ زندگی در معرض, بلند و باریک و هماهنگ, شدید و اختصاص داده شده. ستون ها و قوس ها با حرکتی مانند دعا بالا می روند که بازدیدکنندگان را به زانو زدن دعوت می کند. به عنوان یک کل این یک جامد است, متناسب, ارگانیسم به پایان رسید, ساده و بی ادب در ظاهر, اما جدی و پر اب و تاب. شبح خارجی است که دیگر از نوعی کنیاک مقوی, سازندگان و سازندگان. از ساختار باستانی باقی مانده است, معجزه دست نخورده, دو پورتال: یکی از غنی تر مرکزی, و یکی از جانبی. پایتخت های سبک قرنتیان, ریز کار می کرد و خیالی با نقوش گیاهی کلاه برگ کنتوس تزیین, قطعا در میان با ارزش ترین قرنتیان لوکانیان. بخشی از نما و شبستان مرکزی که اخیرا از گچ رهایی یافته اند نیز ذخیره شده است این کلیسا توسط بندیکتین ها تاسیس شد و سپس به فرانسیسکن ها منتقل شد. از کلیسا می توانید دو پورتال با پایتخت های سبک قرنتیان را تحسین کنید که به طور ریز کار کرده و با نقوش گیاهی تزیین شده اند کلاه ایمنی برگ های اکانتوس, ساخته شده در کارگاه ملکیوره دا مونتالبانو (طاق. دکتر. 1273-1279). داخل, مجسمه های چوبی از مدونا از 1100, محراب بالا در سبک باروک و یک گروه کر چوبی از 1800. در نزدیکی صومعه, چند متر دور, ایستاده بود کلیسای کوچک سانتا کاترینا, که خشم ابتکاری جاروب دور در اطراف 1931. ناوچه ها این را ساختند تا شاخه ای از سانتا ماریا باشد. در نسخه خطی سال 1189 به یادگار مانده است که گفته می شود نورمن, کنت مارسیکو, رادو, راهب سانتو استفانو, دو کلیسا: یکی تحت عنوان 'اس .نیکولا', کوا فوندا است در مقابل کاستلوم کالولی, و دیگری' کاستا کالولی', کواستا فلوویوم, پروپه' کالولوم'. در معبد مقدس مجسمه ای از باکره با علاقه زیادی وجود دارد. این مادر خدا را نشان می دهد که با پوتو در دامان خود نشسته است: س.ماریا 'دو پلانو'. این کنده ای است که به خالص ترین سبک بیزانس حک شده است. ظاهر و تحمل از شبیه سازی شدید هستند, با شکوه, شاهوار و در عین حال بسیار شیرین. او یک لبخند به سختی ناقص, اما قانع کننده. این رقم گرم است, نگاه اطمینان بخش. با سه انگشت دست راست خود او دارای یک جهان کوچک, در حالی که چپ با عشق استقبال پسر که در عمل از برکت است. ویژگی های تشریحی کامل هستند: انگشتان مخروطی, صورت کمی دراز, سر خم به سمت زدن توپ, مو در مد از زنان شاهوار از زمان جمع شده بودند. گوشته کمی از شانه هایش می ریزد و او را با ملایمت می پوشاند. کودکی که در رحم خود می نشیند در سن 5-6 سالگی است که به طرز چشمگیری شبیه والدین است. نگرش ملایم است, نگاه بی گناه; در حالی که با حق او برکت, با سمت چپ او ما را دعوت به رفتن به او, با اعتماد به نفس و امنیت. شکوه و جلال از سنوبیوم و کلیسا به طول انجامید تا پایان 1300, چه زمانی, خاموش جماعت با مرگ راهب گذشته, همچنین ابی زن سانتا ماریا 'د پلانو' به دنبال سرنوشت. ساختمان ها به غفلت و فروپاشی افتادند. به ویرانه های مادی خسارت وارد شده به ارزش های فرهنگی و هنری اضافه شد. دستنوشتهها و رمزنگاریها و بومها و مجسمهها و مواردی که صبورانه و سرسختانه مورد مطالعه قرار میگرفت و توسط مذهبیها پراکنده و هدر میرفت. مالکان مختلفی که دو صومعه را در فرماندهی یا اداره داشتند فقط نگران خواستار و بهره برداری از عواید نمایشی بودند. هیچ چیز انجام شد, برای حدود دو قرن, برای نجات یک میراث غنی از هنر, به خصوص اگر در مناطق دور از مراکز واقع. و در کجا و چه زمانی این اتفاق میافتاد باروک ساختارهای رومانسک را تحمل نمیکرد و در اعلیحضرت خطوط و بقایای فانتزی شدید بود و با همپوشانی متضاد و ایجاد هیبریدهای تجزیه شده سرکوب میکرد. در حالی که صومعه سن پیترو 'یک انبار', به کلیسای سیستین اختصاص داده شد و تبدیل شده توسط ساختگی برای دریافت گله و ذخیره غلات, سپس در قطعه در فروخته 1931 به دهقانان, سرنوشت بهتر سانتا ماریا پلانو حال. پس از به کلیسای کوچک از تخت مقدس سانتا ماریا مجیوره در رم در جمع 1503, و هنوز هم قبلا به راهب بزرگ سانتو استفانو دی مارسیکو داده, پاپ سیکستوس پنجم در اوت 1587, با گاو نر 'پیس فیدلیوم وتیس', بودن عبادت عنوانی اورازیو سلسو, روحانی روم, سرکوب دیر و واگذار کلیسا و صومعه, در حال حاضر تقریبا به طور کامل از بین برد, به افراد زیر سن قانونی ناظر از سان فرانچسکو. در بازسازی, که فرانسیسکوییها بلافاصله دست داد, سبک اصلی محترم شمرده نمی شد. ناوچه ها 'رومانسک' را در 'باروک' غرق کردند و حتی مجسمه ای را که سرش را با کلاه گیس با فرها پوشانده بود و پوشش را با همپوشانی تغییر ندادند.