فرانزیسکانر-کلوسترکیرچه در سال 1250 به سبک اولیه گوتیک به عنوان کلیسای صومعه برای یک خانه فرانسیسکن تاسیس شد. این کلیسا یک کلیسای مزرعه ای بود که 52 متر طول و 16 متر عرض داشت. بقایای خود را می توان در دیوار شمالی خرابه های کنونی یافت. این کلیسا با یک کلیسای کلیسای سه راهرو جایگزین شد که از اواخر قرن 13 شروع شد و در نیمه اول قرن 14 تکمیل شد و ویرانه هایش هنوز زنده مانده است. در سال 1365 لویی دوم, منتخب براندنبورگ وجود دارد به خاک سپرده شد. حدود سال 1500 بازسازی شد. این صومعه به دلیل ورود اصلاحات پروتستان به برلین در سال 1539 بسته شد. هیچ یک از ساختمانهای خانقاهی زنده نماند اما برخی از این ساختمانها اولین چاپخانه برلین را از سال 1571 و سالن ورزشی اوانجلیش زوم گرون کلوستر از سال 1574 در خود جای دادند. شاگردان و معلمان در دومی شامل کارل فردریش شینکل و فردریش لودویگ جان, در حالی که اتو فون بیسمارک نیز کلیسا بازدید. لونهارد تورنیسر چاپخانه را اداره می کرد و همچنین بین سالهای 1583 و 1584 کلیسا را مرمت کرد. تغییرات کوچک در نیمه دوم قرن 17 ساخته شد, مانند تخریب برج راه پله قدیمی, ساخت یک راه پله چوب جدید در سمت غرب و در 1712 تخریب صفحه رود جدا شبستان از کشیش. در سال 1712 نیز در سقف کلیسا شعله ور شد و در سال 1719 کلیسا مرمت شد و سطح کف را 1 متر بالا برد و دو پنجره گروه کر شمالی را بالا برد. بازسازی گسترده در نیمه اول قرن 19 انجام شد-برج شیروانی در تخریب شد 1826, دو برج جدید در سمت غرب در ساخته شد 1842, یک مقدس مقدس جدید ساخته شد و کف دوباره کاهش. برنامه برای کار توسط کارل فردریش شینکل تولید شد, کریستین گوتلیب کانتیان و سابق مسیر بازرس برگر توسط کار ساخت و ساز قبل بود-طراحی دوم برگر بود که در نهایت اجرا. کار به طول انجامید تا 1845, هر چند کلیسا به دلیل رطوبت شدید در سنگ تراشی خود را در بسته شد 1902 و در 1926 بسیاری از تغییرات قرن 19 معکوس شد. این کلیسا در 24 مه 1936 مجددا تقدیس شد. این کلیسا در 3 مارس 1945 در بمباران برلین در جنگ جهانی دوم نابود شد. که در 1950 باقی مانده برداشته شد و خرابه کلیسا امن بین 1959 و 1963, اگر چه ساختمان صومعه از بین برد به طور کامل تخریب شد تا راه را برای یک پارک. ویرانه دوباره در ترمیم شد 2003-2004 و در حال حاضر برای نمایشگاه مورد استفاده قرار, نمایشنامه و کنسرت. منابع: ویکیپدیا