این ساختمان در اصل به افتخار الهه اتنا حامی شهر ساخته شده است. معبد اتنا باکره (پارتنون کلمه یونانی برای باکره است) پس از جنگ های فارسی به لطف پیروزی شهر ساخته شد. این بنا در محل معبدی قبلی ساخته شده است که ایرانیان ویران کرده بودند. به عنوان حاکمان و اشغالگران تغییر معبد برای مقاصد مختلف از جمله به عنوان یک کلیسا مورد استفاده قرار گرفت, یک مسجد و یک قلعه. در ساخت پارتنون معمار انتازی از توهمات نوری برای ایجاد جلوه ای سبک و مرتفع استفاده کرد. پایه ستون ها, استیلوبات, کمی به سمت بالا منحنی می شود و ستون ها هنگام بلند شدن کمی متورم می شوند و در نتیجه هنگام نگاه کردن به عمارت تصور متقارن تری ایجاد می کنید. پایه پارتنون است 30.9 متر توسط 69.5 متر; سلا (اتاق داخلی) بود 29.8 متر توسط 19.2 متر; دو ستون از ستون های دهاتی حمایت از سقف وجود دارد. در اصل پارتنون با سقف های روشن و مجسمه ها در رنگ های روشن نقاشی شده بود. امروز ما فقط می توانیم سنگ مرمر سفید را ببینیم. فیدیاس مجسمه ساز قرن 5 این دکوراسیون را بر عهده گرفت و قطعه مرکزی یک مجسمه به ارتفاع 12.19 متر از اتنا بود. تا سال 438 قبل از میلاد ساختمان کامل بود اما دکوراسیون 5 سال دیگر ادامه داشت. متاسفانه تغییرات ساختاری در دوره های مختلف به جای توابع در حال تغییر ساختمان ساخته شد. به عنوان مثال ستون های داخلی برداشته شد تا معبد به کلیسا تبدیل شود و هنگام تبدیل به مسجد مناره ای اضافه شد. ساختار در دست خرابکاران رنج می برد, بلایای طبیعی و گردشگران که قطعه از معبد به سرقت برده را به خانه. در سال 1687 سقف پارتنون با حمله ونیزی ها به شهر تخریب شد و عثمانی های مدافع به انبار پودر اسلحه تبدیل شدند. پوسته ای منفجر شد و صدمات جبران ناپذیری وارد کرد. لرد الگین هنگام حمل قسمت سنگینی از مجسمه ها و قطعات معماری نقش عمده ای در "تجاوز" پارتنون داشت. این مجموعه, شناخته شده به عنوان تیله الگین در حال حاضر بر روی صفحه نمایش در موزه بریتانیا لندن. مجسمه های دیگر در پاریس و کپنهاگ به پایان رسید. بسیاری از مجسمه های پارتنون را می توان در موزه اکروپلیس مشاهده کرد. پس از ایجاد یک دولت یونانی در سال 1832 اضافات معماری اخیر برداشته شد و بسیاری از اکروپولیس و پارتنون ترمیم.