آن زمان ظاهر شکل می گیرد در دستور دوک فرانچسکو من d'استه که در Moderna 1634 سفارش معمار Bartolomeo Avanzini برای تبدیل باستانی قلعه خانواده به مدرن و شهری اقامت برای دادگاه. نقاشی های دیواری, دکوراسیون گچ, مجسمه ها و چشمه هنوز هم انتقال حس این "لذت" است که به مدت طولانی در حاشیه دانش و حضور عمومی باقی مانده است. پس از سالها مدیریت نظامی و کار مرمت پیچیده, که در 2004 کاخ در نهایت به وزارت میراث فرهنگی و فعالیت ها و گردشگری تحویل داده شد. ریشه های ساختمان در افسانه گم شده و احتمالا به زمان ماتیلدا کانوسا برمی گردد. در قرن سوم به عنوان یک فرمانده از خانواده دلا روزا مستند, تا زمان فتح این (1373): این خواهد بود که مارکی فرارا (بعد دوک) بورسو دسته برای ترویج اولین کار تبدیل مانور غنی شده به محل اقامت دادگاه, که ما به یاد داشته باشید نقاشی های دیواری از دست رفته به اگنولو و بارتولومو دگلی اری. در طول قرن شانزدهم, پس از تبادل سرزمین, ساختمان دامنه پیوس کارپی و هنرمندانی مانند نیکولو دلاباته (در اپارتمان از دست رفته از اورلاندو) و دومنیکو کارناوالی (که قطعات از نقاشی های دیواری زنده ماندن در اتاق صدراعظم). یک بار دیگر در اختیار داشتن دوک نشین از این, که در عین حال پایتخت از فرارا به مودنا منتقل شده بود, قلعه یک صندلی استراتژیک برای سیاست جدید ترویج شده توسط فرانچسکو من دسته شد, که تبدیل به یک کاخ باروک به موازات تبدیل از قلعه این مودنا به کاخ وابسته به دوک عظیم از شهرستان انجام. تیم هنرمندانی که توسط دوک برای کار فراخوانده شده اند تفسیری کامل از محیط ها را در یک کلید باز شدن به نور و چشم انداز کوهپایه کار می کنند: برج های گوشه ای به تراس های پانوراما و حیاط داخلی در فضایی منظره تبدیل می شوند که توسط خدای رودخانه غول پیکر طراحی شده توسط جیان لورنزو برنینی و انتونیو راگی به سمت روستای ساسولو باز می شوند طاقهایی که توهم تقارن را به نمای جدید باروک ساختمان می بخشد. به سرپرستی معمار اوانزینی و طراح صحنه گاسپره ویگارانی اختراعات عجیب و غریب مانند پسچیرا ("فونتانازو") در مجاورت میدان متولد می شوند و پلاستیک شناسان و گچ بری هایی مانند لاتانزیو ماسچیو, لوکا کلمبی, جیووانی لازونی کار می کنند که به مجسمه های دهلیز شکل می دهند, راه پله های افتخار, و اپارتمان گچ بری. اما این تیم نقاشانی است که فرانسیس اول برای دستیابی به پیچیده ترین و تصفیه شده ترین نتایج فراخوانده است. دو ارتفاع سالونه دله گواردیا یک ماشین توهم فوق العاده اختراع شده توسط دو نفر از بزرگترین متخصصان ایتالیایی است, اگوستینو میتلی و انجلو میشل کلونا, برای جشن حمایت این در زمینه هنر, ادبیات, موسیقی و تاریخ نگاری. گالری باخوس یک محیط منحصر به فرد است که توسط متخصصان چهارگانه (جیان جاکومو مونتی و بالداسار بیانچی) و متخصصان بی جان زندگی (اسکله فرانچسکو و کارلو سیتادینی) برای میزبانی چرخه استثنایی داستانهای باخوس نقاشی شده باین در ساسولو بولانگر ارتفاعات شعر خود را لمس می کند و همچنین دکوراسیون اتاق های دوک و دوشس را با کلاسیک گرای خود لمس می کند شیوه ای غنی در فرانسه و نوردیک پژواک, در همزیستی کامل با روایت خوشحال خود تبریک از محل اقامت این. افول کاخ با درخواست خود در دوران ناپلونیک شروع می شود و سپس فروش به کنت دارمازیت دو ساهوگه دوسپانیاک, فصلی که همچنین شروع پراکندگی در بازار مبلمان و مجموعه های خود را نشان می دهد (با شروع از تیله های "اتاق های رختکن الاباستر" از الفونسو اول دسته, شاهکارهای معروف رنسانس که توسط انتونیو اجرا شده است لومباردو برای قلعه فرارا, سپس طولانی در ساسولو حفظ و در حال حاضر تقریبا در مستند در موزه ارمیتاژ در سنت به پایان رسید). در سال 1917 این ساختمان به طور موقت به پادگان و سپس دفتر مرکزی شرکت پردازش گوشت و سوسیس بلنتانی تبدیل شد. در سال 1941 قرار بود مقر فرعی فرهنگستان نظامی تاریخی مودنا باشد تا همین اواخر به وزارت میراث فرهنگی و فعالیت ها و گردشگری تحویل داده شد.