به طور گسترده ای در نظر گرفته برجسته ترین کلیسای باروک در وین, و همچنین یکی از بزرگترین ساختمان های شهرستان, کارلسکیرچه به سنت چارلز بورومو اختصاص داده شده, یکی از بزرگ ضد اصلاح طلبان از قرن 16. که در 1713, یک سال پس از اپیدمی طاعون بزرگ گذشته, چارلز ششم, امپراتور مقدس روم, متعهد به ساخت یک کلیسا برای همنام خود حامی سنت, چارلز بورومو, که به عنوان یک شفا دهنده برای افراد مبتلا به طاعون احترام بود. ساخت و ساز در سال 1716 تحت نظارت انتون ارهارد مارتینلی شروع شد. جوزف امانول فیشر فون ارلاخ ساخت و ساز را در سال 1737 با استفاده از برنامه های نیمه تغییر یافته به پایان رساند. این کلیسا در ابتدا دارای دید مستقیم به هافبورگ بود و همچنین تا سال 1918 کلیسای کلیسای حامی شاهنشاهی بود. فیشر فون ارلاخ بزرگتر به عنوان خالق معماری تاریخی متنوع ترین عناصر را متحد کرد. ارماد در مرکز که به ایوان منتهی می شود مربوط به رواق معبد یونان است. دو ستون همسایه که توسط لورنزو ماتیلی ساخته شده است مدلی را در ستون تراژان در رم پیدا کرد. در کنار این دو غرفه برج گسترش یافته و نفوذ باروک رومی (برنینی و بورومینی) را نشان می دهد. در بالای ورودی گنبدی از بالای طبل بلند بالا می رود که جی ای فیشر جوان کوتاه و تا حدی تغییر کرده است. محراب مرتفع که معراج مقدس را به تصویر می کشد توسط فیشر بزرگتر مفهوم سازی شد و توسط فردیناند ماکسمیلیان بروکوف اعدام شد. نقاشی های محراب در نمازخانه های جانبی توسط هنرمندان مختلفی از جمله دانیل گران, سباستیانو ریچی, مارتینو التومونته و یاکوب ون شوپن. یک مجسمه چوبی از سنت انتونی توسط جوزف جوزفو نیز به نمایش گذاشته شده است. منابع: ویکیپدیا