نماد شهر قطعا کلیسای سانتا ماریا دل کول است که نتیجه چندین اثر بازسازی است که بین تی وی در یک سایت فرقه از قبل موجود در قرن یازدهم قرار گرفته و پس از زلزله سال 1466 با پیکربندی با 5 شبستان بازسازی شده است. تنوع اشکال, مبلمان, مصالح و سازه, که در طول قرن ها به داخل ساختمان طبقه بندی شده اند, این موزه را پر از کارهای هنری می کند. این است که از راه پله منظره دیده (1580) که می رود به ورودی سمت با یک پورتال در اواخر سبک مشتق از زبان لاتین (قرن پنجم). در نمای جلو یک پورتال رنسانس باز می شود. محیط ویژگی های معماری مشتق از زبان لاتین-رنسانس, با ستون های سنگی و قوس. 5 کشتی بزرگ با سقف های قهوه ای زیبا از چوب حک شده پوشانده شده اند: سقف مرکزی و دو کشتی میانی در بوم های با ارزش طلا و قاب گچ کاری شده اند. در سمت چپ تعمیدگاه با قلم تعمید وجود دارد (پنجم سانتو دی روکو وظیفه لغو نمازخانه اس اس را بر عهده دارد. ساکرامنتو, ساخته شده بین 1699 و 1705 و به پایان رسید توسط برادرزاده اش در 1717: معروف ترین قطعه از کلیسای. روی دیوار پیشخوان کانتوریا بارتولومو بالکون (1619) نیز نویسنده منبر چوبی است که یکی از ستون های کشتی مرکزی را احاطه کرده است. همه در اطراف محراب زیبا در سنگ توزیع, چوب, سنگ مرمر سکولی در پایین شبستان سمت راست می ایستد محراب قرن هفدهم از مدونا دل کوله با مجسمه های چوبی چند کروم از مدونا (قرن سوم), یک نمونه نادر از هنر ابروزو قرون وسطی.