سالا دلا مریدیانا از موزه ملی باستان شناسی یکی از چشمگیرترین فضاهای معماری برای یادبود و اندازه در شهر ناپل و در نوع خود در تمام اروپا است.(طول متر. 54, عرض و ارتفاع متر.20) در نظر گرفته شده به خانه "کتابخانه عمومی" زمانی که کاخ صندلی از دانشگاه ناپلی بود, اتاق ناتمام باقی مانده و استفاده نشده برای کل قرن. علاقه مند در قرن بعد توسط کار بر روی پشت بام, پس از تبدیل ساختمان به موزه سلطنتی بوربن (1777) قرار دارد کتابخانه فارنیس چند دهه قبل توسط پادشاه چارلز بوربن به ناپل حمل و نقل. افتتاح رسمی کتابخانه به سال 1783 برمی گردد همانطور که در پلاک اختصاصی ورودی گفته شد اما چیدمان کتابها بیشتر طول کشید. تحولات بیشتر بین سالهای 1790 و 1793 توسط پروژه ای که هرگز به پایان نرسید برای نصب در بال شمال غربی ساختمان یک رصدخانه نجومی به پیشنهاد ستاره شناس جوزپه کازلا تعیین شد. این ایده به دلیل مشکلات مالی و سیاسی و شاید افق محدودی که اجازه نمی دهد باند زودیاک را به طور کامل مشاهده کنید به زودی کنار گذاشته شد. فقط ساندیال ساخته شده در کف سالن در گوشه جنوب غربی از پروژه اولیه باقی مانده است. طراحی شده توسط پومپو شیافارلی با طول بیش از 27 متر از یک نوار برنجی تشکیل شده است که بین مربع های مرمر اجرا می شود که اشکال بیضوی را با نقاشی هایی از دوازده نشانه زودیاک تنظیم می کنند. نور خورشید هنوز کار می کند: نور خورشید از انجمن گنومون که در بالای اتاق در سمت راست طاق قرار گرفته نفوذ می کند و در ظهر محلی روی خط خورشید کف می افتد و مطابق فصول در امتداد زمین می چرخد.