از دو واحد واقع در یک زاویه تشکیل شده است: یک منطقه فرقه ای و یک منطقه زندگی می کنند. منطقه فرقه ای در داخل یک غار واقع شده است. در سمت راست شما وارد کلیسای تشییع جنازه خانواده ریکیاردلی در سمت چپ در محراب می شوید. در لنگه پورتال یک کتیبه گواه مرمت انجام شده در سال 1598 است. در داخل, کنتراست بین طاق سنگی خشن و سنگ فرش اسلب به خوبی متصل قابل توجه است. نرده سنگ ریز کار, که تقسیم منطقه پیرچشمی از که برای وفادار در عرض در نظر گرفته شده, بیشتر ارایش محیط زیست; در پایین غار است محراب سنگ ساده وجود دارد, یک بار احتمالا با تیله منبت کاری تزیین, با توجه به سنت پسکولان. منطقه زندگی در دو سطح تا حدی به عنوان پناهگاهی برای چوپانان ترانس انسان مورد استفاده قرار می گرفت. تاریخ و سنت ها: برای اولین بار در سندی از لوسیوس سوم در سال 1183 گواهی شده است. در سال 1536 اساسنامه شهرداری پسکوکوستانزو این را به عنوان شستشوی خانه زنان نشان می دهد. تا جنگ جهانی دوم دو جشنواره مهم در 8 مه و 29 سپتامبر جشن گرفته می شد. حجاج در غار سنگریزه ای جمع کردند که تا جشن سال بعد نگهداری می کردند. در طول جنگ جهانی دوم از این غار به عنوان پناهگاه و پایگاه نظامی استفاده می شد. فرقه سنت مایکل در تمدن شبانی مهم بود. چهره او به عنوان برنده بر اژدها و هیولاها همیشه توسط افسانه ها و احترام چوپانان مورد توجه قرار گرفته است. در ابروزو سن میشل در جایی پدیدار می شود که هرکول مورد احترام قرار می گرفت و نمادی از قدرت و شجاعت و خدایی است که به فرقه اب و خواص درمانی او مانند فرشته فرشته مرتبط است.