ارمیتاژ سانتانتونیو دا پادووا یک نمازخانه مطرح روستایی است که از خود گذشتگی شدید و مقصد بسیاری از زیارتگران است. در امتداد جاده ای که کانسانو را با پسکوستانزو متصل می کند, در فلات طولانی که در پای کوه های ماژلا به غرب باز می شود, یکی از زیباترین جنگل های راش ابروزو وجود دارد, سرشار از پیشنهادات و فضای خاطره انگیز: چوب سانتانتونیو, امروز ذخیره گاه طبیعی. در لبه جنوبی چوب, جایی که دشت پریمو کامپو شروع می شود و تا پایه پسکوکوستانزو می رود, شما می توانید یک ساختمان باستانی با یک شیروانی زنگ کوچک را ببینید, در میان مزارع قدیمی قرار داده شده: این ارمیتاژ سانتانتونیو دا پادووا است. این ساختمان شامل یک کلیسای کوچک و برخی از اتاق ها است که توسط زاهدان به عنوان خانه استفاده می شود. این کلیسا بسیار ساده است و دارای دو پنجره است که در کناره های ورودی قرار گرفته اند و عنصر مشخصی از کلیساهای روستایی و دو پنجره بسیار کوچک دیگر در سمت پایین دست است. فضای داخلی شامل یک محراب ساده است که توسط نقاشی سنت انتونی پادوا برطرف شده است. روشنایی توسط دو پنجره در سنگ خاکستری داده می شود. پس از رها قطعی توسط زاهدان غیر روحانی که وجود دارد زندگی می کردند, ساختار است که توسط برخی از کشاورزان محلی که مهمان نوازی به زیارت و مسافران مدیریت. در دوران بت پرست این قلمرو به فرقه مشتری اختصاص داشت. ریشه های خود را قطعا قرون وسطی, پنجره های معمولی از '300-'400 و مجسمه های چوبی از سنت به پایان '300 مورخ. شمایل نگاری قدیس با ریش به ما یاد می دهد که کلیسا قبلا به سانتانتونیو فروکش کرده بود. ارمیتاژ قبلا در سال 1536 وجود داشته است.