شیب تپه بایا توسط سازه های باستان شناسی چیده شده در تراس ها اشغال شده و ترمه دی بایا نامیده می شود. این مجموعه به صورت مجموعه ای از اقامتگاه ها متشکل از هسته های معماری جداگانه ای است که در سطوح مختلف تراس سازماندهی شده و از طریق رمپ های پله ای به هم متصل می شوند. اولین مجموعه معماری ویلا دلامبولاتیو نام دارد و به شش تراس تقسیم شده است. یکی از بالاترین است که توسط سه ماهه داخلی اشغال, با پریستایل, اتاق نشیمن و کوبکولا (اتاق خواب) در دو طرف یک اتاق مرکزی بزرگ باز به چشم انداز. تراس دوم که در ابتدا به عنوان پایه تراس فوقانی عمل می کرد بعدا تقویت و به یک ایوان سرپوشیده تبدیل شد (امبولاتیو). از نظر طولی توسط یک سری ستون متصل به قوس به دو شبستان تقسیم می شود و دارای یک اتاق مرکزی بزرگ در بالا است. سطوح پایین تر این ساختمان با گذشت زمان تحت تغییرات مختلفی قرار گرفتند که مقصد اصلی فضاها را تغییر داد. کل مجموعه در ابتدا دارای کف مرمر یا موزاییک سیاه و سفید بود. هسته نامگذاری شده سوساندرا قسمت مرکزی کل منطقه مورد بررسی را اشغال می کند. ساختار به چهار سطح تقسیم: بخشی در نظر گرفته شده برای اقامت بیش از دو سطح فوقانی گسترش, بالاترین است که توسط اتاق خدمات اشغال, یکی از زیر توسط تریکلینی, اتاق روز و یک لاکونیکوم کوچک (اتاق برای سونا) تزیین شده با گچ, مشرف به خلیج فارس, قبل از یک رواق با ستون, و با کف موزاییک تصفیه شده تزیین شد. از بزرگترین اتاق این بخش مجسمه مرمر به اصطلاح اسپاسیا گرفته شده است که به افرودیت سوساندرا (نسخه رومی اصلی یونانی) معروف است که این نام را به مجموعه می دهد. دو سطح پایین ساختمان با یک اثر منظره ای بیان شده و از یک چرخه بالا و یک منطقه بدون پوشش در زیر تشکیل شده است. قسمت باقیمانده سرانجام توسط ساختمانهای حرارتی مکرر تا قرون وسطی اشغال می شود. به اصطلاح بخش از جیوه طول می کشد نام خود را از یک حرارتی natatio با طرح دایره با یک گنبد طاق به نام "معبد عطارد" اولین مسافران و تشکیل شده است از دو ساختمان هسته برای اولین بار است که در واقع کمی شناخته شده از محیط به خاک سپرده شد و مستغرق Moderna مالیات از طاق و یا نابود شده اند, مدرن, سازه های. از یکی از این محل سر اپولو از اومفالوس, کپی رومی در سنگ مرمر از اصلی یونانی در برنز. هسته جنوبی این منطقه که در عصر سوریان ساخته شده است از اتاقهای مجلل هم برای کارهای معماری و هم برای وسایل دکوراتیو تشکیل شده است. احتمالا همه این ساختمانها بخشی از کاخ الکساندر سوروس بودند که شاید تا دریا گسترش یافته باشد. سرانجام بخشی به نام زهره نام خود را مدیون دانشمندان قرن هجدهم است که برخی از اتاق های سطح پایین مجموعه را "اتاق های زهره" تعریف کرده اند که با تزیینات گچ بری تصفیه شده در طاق ها مشخص می شود. این شامل سه هسته ساختمانی در دوره های مختلف است که در سه سطح مختلف قرار گرفته اند. یکی از پایین تغییر در سمت شرق توسط modern در جاده ساحلی که جدا شده و به اصطلاح معبد ونوس حرارتی ساختمان با یک دایره طرح در داخل و خارج هشت ضلعی در اصل تحت پوشش "گوه Moderna"طاق. این منطقه همچنین دارای جهت گیری های مختلف در مقایسه با بالا و به دو منطقه مرتب در سمت غربی یک منطقه بزرگ کشف تقسیم, تا حدی کاوش های باستان شناسی, در سمت شمال که یک چشمه, یک اتاق کوچک با موزاییک و اکسدرا که به عنوان یک تریکلینیوم تابستان عمل. سازه در سمت غرب به جای دو هسته ساختمان دارند دوستیابی به مراحل مختلف زمانی: یکی از شمال متشکل از محیط های حرارتی به نام "اتاق زهره", سپس به مخازن و اتاق خدمات تبدیل; یکی از جنوب, در سمت غربی, متشکل از حمام هادریان که در اطراف مستطیل شکل اپس سالن توسعه, تحت پوشش یک طاق نیم دایره و در محور با معبد زهره. یک راه پله تحمیل کننده به سطح میانی این بخش منتهی می شود که همچنین به عنوان تراس و زیرسازی سطح پایین متشکل از ضلع غربی از حمام های به اصطلاح کوچک تشکیل شده توسط یک لاکونیکوم با یک طرح دایره ای و یک حوضه تشکیل شده است که در ابتدا بخشی از یک ویلای دیرهنگام جمهوری خواه بودند و سپس با سایر محیط های حرارتی ادغام شدند که کالیداریوم و تپیداریوم شناخته می شوند وقتی ساختمان عملکرد عمومی را به عهده گرفت. در منطقه بالادست این مجموعه در زمان های مختلف دو مجسمه به تصویر کشیده شده است دیوسکوری.