این نمازخانه در کلیسای سان لویجی دی فرانچسی واقع شده است و توسط کاردینال فرانسوی ماتیو کوینترل (که نام او بعدا در متیو کانتارلی ایتالیایی شد) در سال 1565 خریداری شده است. قصد او تزیین این داستان با داستانهایی بود که به سنت متیو اختصاص داشت و نام او را به خود اختصاص داد. طرح شمایل نگاری توسط خودش تعریف شد: در مرکز قرار بود محراب با شکل مقدس و در هر دو طرف تصاویر با حرفه مقدس و شهادت او باشد. کار توسط نقاشیای از برشا به نام جیرولامو موزیانو انجام شد که در بیست سال چیزی متوجه نشد. در سال 1585 کاردینال درگذشت و وارثانش تصمیم گرفتند به دیگران مراجعه کنند. در سال 1587 مجسمه ساز فلاندری به نام بلال در سال 1591 وارثان کاردینال تصمیم گرفتند برای دکوراسیون تصویری نمازخانه به کاوالیر دارپینو مراجعه کنند اما او در حدود دو سال فقط نقاشی دیواری طاق کوچک را ساخت. بدین ترتیب, در رویکرد سال مقدس 1600, کلیسای کوچک هنوز هم بی پیرایه بود و وارثان کنتارلی, همچنین به لطف درخواستهای کاردینال دل مونت, محافظ جدید کاراواجیو, تصمیم گرفت به نوبه خود به نقاش لومبارد مبدا به دکوراسیون کلیسای کوچک. و در واقع کاراواجو ظرف کمتر از دو سال دو بوم را به تصویر می کشد که "حرفه سنت متیو" و "شهادت سنت متیو"را به تصویر می کشد. دو سال بعد در سال 1602 گروه مجسمه سازی بلال مشتریان دوباره به کاراواجو که بوم که سنت متی با یک کتاب باز استراحت بر روی پاهای خود را به تصویر کشیده شد و در کنار او یک فرشته که دست خود را به نوشتن بر روی کتاب تبدیل شده است. اندکی بعد این بوم نیز برداشته شد زیرا مورد پسند واقع نشده بود (سپس در برلین جایی که در طول جنگ جهانی دوم ویران شد به پایان رسید) و جای او کاراواجو نسخه دوم را ساخت که نسخه دیگری است که هنوز در نمازخانه ایستاده است.