Oryginał Whistlera, Harmony in Blue and Gold: The Peacock Room (1876), był jadalnią londyńskiego domu magnata morskiego Fredericka Leylanda. Został zaprojektowany, aby zaprezentować kolekcję azjatyckiej ceramiki Leyland, z obrazem Whistlera La Princesse du Pays de la porcelaine (1863-64) na płaszczu. Poproszony o konsultację w sprawie kolorystyki pokoju, Whistler przyjął odważne — jeśli nie skandaliczne-swobody, podczas gdy Leyland i jego architekt byli daleko i w przypływie entuzjazmu pomalowali cały pokój-wykonując swoje słynne pawie na drogich włoskich skórzanych panelach ściennych. Kolekcjoner pozwał artystę za dużą sumę pieniędzy, którą Whistler obciążał konto Leylanda, a Whistler w odpowiedzi namalował niepochlebną karykaturę swojego patrona zatytułowaną Złoty parch: erupcja w złocistym lukrze (wierzyciel). Whistler, łącząc słowa plisowany i brudny, zrobił prosty na własne "pawie" Leylanda, jak również jego skąpstwo. Po nabyciu centralnej części pokoju, obraz księżniczki Whistlera z Krainy porcelany, amerykański przemysłowiec Charles Lang Freer zakupił cały pokój w 1904 roku od spadkobierców Leylanda. Freer następnie zainstalował zawartość Peacock Room w swojej posiadłości w Detroit. Po śmierci Freera w 1919 roku, Peacock Room został na stałe zainstalowany w Freer Gallery of Art w Smithsonian w Waszyngtonie, gdzie został całkowicie odrestaurowany w 2011 roku.