قلعه دورورث در زمانهای گذشته به عنوان قلعه دورنورد شناخته می شد. املای فعلی نام او مربوط به حدود سال 1800 است. اولین قلعه احتمالا چوبی اولین بار در سال 1260 هنگام محاصره و سوزاندن به زمین ذکر شد. با سنگ بازسازی شد. در سال 1280 این قلعه دوم دوباره محاصره شد و اکنون بیلی سوزانده شد. این قلعه اصلی احتمالا از یک سالن نگه داشتن ساده شامل, دو طبقه بالا و با 1.20 دیوار متر ضخامت و یک خندق اطراف که توسط رودخانه راین در این نزدیکی هست تغذیه شد. در طول قرن 14 قلعه به طور مستمر بزرگ شد. تا سال 1402 قلعه درورث دارایی خانواده ون دورنورد بود. رینالد چهارم توسط رابرت ون دورنورد. در عوض رابرت قلعه و زمین خود را در فیف اعطا شد. در اواسط قرن 15 قلعه دوباره بزرگ شد. این بار توسط شوالیه رینالد ون هوموت, ارباب 10 دورنورد, که او نیز صاحب قلعه دورننبورگ بود. قلعه دورورث درست پس از اواسط قرن 16 تحت بزرگترین شکل خود رسید دام شلارت ون اوبندورف, 15 ارباب دورنورد. او قلعه و گروه ساختمانهای بیلی را به وحدت تبدیل کرد و با نیاز به فضا و راحتی بیشتر تنظیم کرد. بنابراین تا سال 1560 قلعه دورورث ظاهر فعلی خود را پیدا کرده بود. و در حدود سال 1637 بیلی به ظاهر فعلی خود بازسازی شد و یک گودال در اطراف قلعه ساخته شد تا از طغیان رودخانه راین جلوگیری کند. مدت کوتاهی پس از, قلعه مالکیت به دلیل مشکلات مالی تغییر و به تعداد المانی اعطا شد; انتون من ون الدنبورگ. جانشینان وی قلعه یا بیلی را تغییر ندادند بلکه فقط زمین بیشتری کسب کردند. در پایان قرن 18 قلعه بود ساکنان نیست اما پس از توسط مباشر برای صاحبان خود که در حال حاضر در انگلستان زندگی می کردند نگاه شد. این امر باعث شد که قلعه هنگام خرید در سال 1837 توسط بارون جاپ در حالت غفلت قرار گیرد. ون براکل. وی مرمت کامل و نوسازی کامل قلعه را انجام داد. این احیای قلعه فقط برای مدت کوتاهی به طول انجامید. زیرا پس از مرگ بارون در سال 1844 قلعه دوباره مورد غفلت قرار گرفت و اگر در سال 1910 توسط یک افسر بازنشسته توپخانه خریداری نشده بود قطعا خراب می شد. هوفر. باز هم قلعه به طور کامل بازسازی شد در حال لغو برخی از تغییرات قرن 19 و اضافات. پس از سال 1913 به عنوان موزه توپخانه هلند مورد استفاده قرار گرفت. این قلعه در سال 1944 به شدت رنج می برد که در نتیجه تخریب المان و گلوله باران متفقین به یک ویرانه شاد تبدیل شد. مستقیما پس از جنگ جهانی دوم ترمیم طولانی دنبال شد که تا سال 1983 ادامه داشت. سپس قلعه به حالت قرن 18 خود بازگشت و متعلق به "دوستان قلعه های خلدرلند"بود-بنیاد که اکنون از قلعه به عنوان موزه بهره برداری می کند. ساختمان در بیلی به عنوان یک هتل استفاده می شود.