تا به امروز یک قسمت از برج دوتایی کلیسا و یک پیرچشمی مربع شکل حفظ شده است. سنت ماری برای اولین بار در اسناد مکتوب در سال 1296 ذکر شد. در پایان قرن 15, پیرچشمی کلیسا توسط سه راهرو بزرگ شد, و سقف و نمازخانه جنوبی مطرح شد; هیچ تغییر عمده معماری به ساختار ساختمان از سال انجام شده است. در سال 1488 این کلیسا نام خود را به کلیسای سنت ماری تغییر داد. که در 1535, در زمان اصلاحات, کلیسا توسط دو نایب السلطنه اداره می شد. در نتیجه محاصره در سال 1676/77 توسط نیروهایی که به خانواده براندنبورگ خدمت می کردند کلیسا خراب شد. با حمایت یک دوک محلی با موفقیت بازسازی شد. بین سالهای 1778 و 1849 یک برج ناقوس کوچکتر در بال شرقی کلیسا تخریب شد. در سال 1806 ارتش فرانسه از کلیسا برای ذخیره یونجه و کاه در طول جنگ های ناپلونیک استفاده کرد. در سال 1814 اندام های جدید تقدیس شدند و در سال 1816 قسمت بالای شیب سوخته ترمیم شد. در سالهای 1849-1852 گالری طبقه اول کلیسا به همراه برخی از بانکهای زینتی کلیسا تخریب شد. در سال 1887 قسمت بالای شیب تقریبا به 100 متر افزایش یافت و کلیسا به چند اندام جدید هدیه داد. در طول کار بازسازی داخلی در 1936, نقاشی های دیواری گوتیک از بخش دوم قرن 14 بر روی ستون و سقف کشف شد. این کلیسا در سال 1943 در اثر بمب گذاری های هوایی به شدت خسارت دید. تمام اشیای ارزشمند مستقر در سنت ماری به قلعه شورینگسبورگ منتقل شدند و فقط در هنگام شلیک در سال 1945 نابود شدند. در سال 1947 برج دو طرفه کلیسا بازسازی شد. محراب اصلی با صلیب از کلیسای خواهر سنت نیکلاس و همچنین دو زنگ جدید نصب شد. که در 1957, کلیسا دوباره تقدیس شد و در 1962 محراب ترمیم, مجسمه سازی سنت ماری و اندام شوکه بازگردانده شدند. در سال 1971 اندامهای موجود سنت ماری با اندامی جدید با 5 رجیستر و یک پدال اضافی به هم پیوستند. که در 1992, بازسازی سقف کلیسا, دیوارهای خارجی, سقف, سیستم گرمایش, درها و بقایای شروع.