Osiedle Siemensstadt (niem. "Großsiedlung Siemensstadt")-nieistniejąca już wspólnota mieszkaniowa w dzielnicy Charlottenburg-Wilmersdorf. Jest to jedno z sześciu modernistycznych osiedli w Berlinie, które w lipcu 2008 roku zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Został zbudowany w latach 1929-1931 według ogólnego planu niemieckiego architekta Hansa Scharouna. Wzięło w nim udział siedmiu wybitnych architektów z epoki Weimarskiej: Scharoun, Fred Forbat, Otto Bartning, Walter Gropius, Paul Rudolph Henning i Hugo Häring. Przydomek Ringsiedlung pochodził od Związku tych architektów z kolektywem Der Ring. Otwarte przestrzenie zaprojektował Niemiecki modernistyczny architekt krajobrazu Leberecht Migge. W przeciwieństwie do innych znaczących publicznych projektów mieszkaniowych w tamtych czasach, które były produkowane pod patronatem rządowej spółdzielni Gehag, Siemensstadt został zbudowany przez prywatną Spółdzielnię Mieszkaniową jako mieszkanie dla pobliskiej fabryki elektrycznej Siemensa, która zatrudniała 60 000 pracowników. Ulice i Place osiedla zostały nazwane na cześć inżynierów, fizyków i wynalazców, których osiągnięcia przyczyniły się do sukcesu firmy Siemens AG. Kształt osiedla był punktem zwrotnym w myśleniu urbanistycznym, w którym Berliński urbanista Martin Wagner porzucił niski, ogrodowy projekt miejski z indywidualnymi ogrodami na rzecz znacznie gęstszych wielopiętrowych bloków mieszkalnych.