شهر قدیمی بار (استاری بار) بزرگترین و مهمترین مکان باستان شناسی قرون وسطایی در بالکان است. این مساحت 4.5 هکتار را در بر می گیرد که بقایای حدود 600 عمارت دولتی و خصوصی اثبات وجود مراحل مختلف ساخت و ساز در دوره های مختلف تاریخ مدیترانه است. هویت بصری از شهر قدیمی نوار است که توسط باروها تشکیل, سنگر, برج, یک ارگ, مربع های متعدد و کلیساها. در سمت غربی و شمالی, در محیط اطراف از باروها از شهر قدیمی نوار است طیف محیط ناسازگار متشکل از حل و فصل و منطقه حومه از نوار قدیمی وجود دارد, در حالی که در سمت جنوب و شرق است یک محیط طبیعی حفظ شده از دامنه های کوه مولانا وجود دارد. در منابع تاریخی مربوط به قرن 10 است که شهر قدیمی بار برای اولین بار ذکر شده است اما فرض بر این است که حتی در قرن 6 به شکل کاستروم بازسازی شده رومی وجود داشته است. در مکانی محافظت شده طبیعی تاسیس شد و توسط دیوارهای محکم با برج و سنگر احاطه شده بود. معماری مسکونی از شهر است اواخر گوتیک مشخص, رنسانس, باروک و عناصر شرقی. شهر قدیمی بار از اواخر قرن 19 خلوت شده است. پس از زلزله سال 1979 مشخصات فنی و اسناد طراحی پروژه به همراه برنامه های تحقیقاتی و برنامه هایی برای حفاظت و نمایش هسته شهر ساخته شد. مهمترین ساختارهای قسمت فوقانی شهر مورد کاوش قرار گرفتند و در دور اول و دوم کار حفظ و ارایه شدند. یکی دیگر از پروژه های پیش نویس و کاملا اجرا شده شامل کارهای زیربنایی در مسیر منتهی به دروازه اصلی به کلیسای جامع سنت جورج بود. این به وضوح نشان می دهد علاقه بدون ابهام در بازسازی ساختارهای خاص و در برقراری مجدد توابع مربوطه از همان, همه در راستای برنامه نسبت به هدف خود. شبکه تامین برق را فعال کنید نصب و راه اندازی روشنایی عمومی, روشنایی برخی از بناهای تاریخی و ارتباطات. با تشکر از سرمایه گذاری به طور منظم و تعمیر و نگهداری فنی مربوط به تمیز کردن پوشش گیاهی, قسمت بالای شهر به عموم مردم در دسترس است. قسمت پایین و جنوبی شهر با حصار حومه شهر درمان نشده است و نسبتا ویران شده است. پوشش گیاهی کافی بقایای معماری را به خطر می اندازد و غیرقابل مشاهده می کند. در منطقه شهر قدیمی بار میراث فرهنگی-تاریخی غنی با اهمیت برجسته وجود دارد. مهمترین ساختارهای منفرد در شهر قدیمی بار هستند دروازه اصلی (قرن 14 تا 16), کلیسای سنت نیکولا (قرن 13), ارگ تاتاروویکا (قرن 10 تا 19) با کلیسای نظامی, قنات در تاتاروویکا و کلیسای جامع سنت جورج (قرن 11 و 15) در میان دیگران. منابع: یونسکو