Stanowisko archeologiczne Volubilis Stolica Mauretanii, założona w III wieku p. n. e., stała się ważną placówką Imperium Rzymskiego i była ozdobiona wieloma wspaniałymi budynkami. Rozległe ich pozostałości przetrwały na stanowisku archeologicznym, położonym na żyznym obszarze rolniczym. Volubilis został później krótko stolicą Idris I, założyciela dynastii Idrisid, który jest pochowany w pobliskim Moulay Idris.Wyjątkowa Uniwersalna Wartość Krótka synteza Volubilis zawiera zasadniczo Rzymskie pozostałości warownego municipium zbudowanego na miejscu dowodzenia u podnóża Jebel Zerhoun. Zajmuje powierzchnię 42 hektarów i ma wyjątkowe znaczenie, pokazując rozwój miast i romanizację na granicach Cesarstwa Rzymskiego oraz graficzną ilustrację styku kultury rzymskiej i rdzennej. Ze względu na swoją izolację i fakt, że nie był zajęty przez prawie tysiąc lat, prezentuje ważny poziom autentyczności. Jest to jedno z najbogatszych miejsc tego okresu w Afryce Północnej, nie tylko ze względu na jego ruiny, ale także ze względu na wielkie bogactwo dowodów epigraficznych. Archeologiczne ślady tego miejsca świadczą o kilku cywilizacjach. Reprezentowane są wszystkie fazy jego dziesięciu wieków okupacji, od prehistorii po okres Islamski. Na miejscu powstało wiele materiałów artystycznych, w tym mozaiki, posągi z marmuru i brązu oraz setki inskrypcji. Ta dokumentacja i to, co pozostaje do odkrycia, reprezentuje twórczego ducha istot ludzkich, którzy żyli tam przez wieki. Granice terenu reprezentują Rzymski wał zbudowany w latach 168-169 n. e. Cechy terenu ujawniają dwie formy topograficzne: stosunkowo płaski skośny obszar w północno-wschodniej części, monumentalny sektor i część sektora Łuku Triumfalnego, w którym Rzymianie stosowali MIEJSKI SYSTEM hipodami, oraz szorstki pagórkowaty obszar obejmujący Południową i zachodnią część, gdzie przyjęto plan tarasowy. Ślady świadczą o różnych okresach, od czasów mauretańskich, kiedy była częścią niezależnego królestwa, do okresu rzymskiego, kiedy była metropolią rzymskiej prowincji Mauretania Tingitana, okresu zwanego "ciemnymi wiekami" z końcem ery chrześcijańskiej, a wreszcie okresu Islamskiego charakteryzującego się założeniem dynastii Idrissydów. Kryterium (ii): stanowisko archeologiczne Volubilis jest wybitnym przykładem miasta świadczącego o wymianie wpływów od czasów antycznych aż do czasów islamskich. Zamiany te miały miejsce w środowisku miejskim odpowiadającym granicy terenu oraz na obszarze wiejskim rozciągającym się między grzbietami prerif od Zerhoun i równiną Gharb. Wpływy te świadczą o kulturach śródziemnomorskich, libijskich i Maurów, punickich, rzymskich i arabsko-islamskich, a także kultur afrykańskich i chrześcijańskich. Widoczne są one w ewolucji urbanistycznej miasta, stylach budowlanych i dekoracjach architektonicznych oraz tworzeniu krajobrazu. Kryterium (iii): to miejsce jest wybitnym przykładem kompleksu archeologicznego i architektonicznego oraz krajobrazu kulturowego świadczącego o wielu kulturach (Libycko-berberyjskich i mauretańskich, rzymskich, chrześcijańskich i arabsko-islamskich), z których kilka zaginęło. Kryterium (iv): stanowisko archeologiczne Volubilis jest wybitnym przykładem skupienia się na różnych rodzajach imigracji, tradycjach kulturowych i kulturach utraconych (Libycko-berberyjskich i mauretańskich, rzymskich, chrześcijańskich i arabsko-islamskich) od czasów antyku aż do okresu islamu. Kryterium (vi): stanowisko archeologiczne Volubilis jest bogate w historię, wydarzenia, idee, wierzenia i dzieła artystyczne o znaczeniu uniwersalnym, zwłaszcza jako miejsce, które na krótki okres stało się stolicą muzułmańskiej dynastii Idrissydów. W pobliskim mieście Moulay Idriss Zerhoun znajduje się grób tego założyciela i jest on przedmiotem corocznej pielgrzymki. Integrity (2009) Strefa buforowa (decyzja 32 COM 8B.55) i granice terenu (decyzja 32 COM 8D) zostały wyjaśnione i zatwierdzone przez Komitet Światowego Dziedzictwa w 2008 roku. Granice posesji obejmują wszystkie zachowane elementy, które należały do ufortyfikowanego miasta i jego zewnętrznych zabudowań. Opuszczenie miasta przez wiele stuleci zapewniło, że jego ruiny pozostały w doskonałym stanie konserwatorskim. Ruiny powinny być przedmiotem długofalowych programów konserwatorskich w celu zachowania ich autentyczności. Authenticity (2009) Volubilis wyróżnia się koncepcją urbanistyczną (Plan hipodamiański i plan tarasowy), wykonaniem zgodnie z dobrze określonymi standardami architektonicznymi i obronnymi, materiałami budowlanymi reprezentującymi różne aspekty geologiczne, komponentami odzwierciedlającymi bogactwo obiektów miejskich; wszystkie te cechy są widoczne do dziś. Charakteryzuje się również integracją z naturalnym nienaruszonym krajobrazem i oryginalnym środowiskiem kulturowym. Wymagania dotyczące ochrony i zarządzania (2009) Środki ochrony dotyczą przede wszystkim różnych przepisów dotyczących umieszczania w wykazie zabytków i miejsc, w szczególności ustawy 22-80 (1981) dotyczącej ochrony dziedzictwa marokańskiego. Zarządzanie obiektem opiera się na planie działania, który odwołuje się do krajowego i międzynarodowego statutu prawnego, a także do strategii Ministerstwa Kultury i decyzji Komitetu Światowego Dziedzictwa. Zarządzanie obejmuje konserwację, konserwację prewencyjną, wykopaliska, konserwację, ochronę, restaurację, prezentację terenu i zachowanie jego obszaru ochronnego. Plan zarządzania jest przygotowywany przez Departament Ochrony Volubilis, organ odpowiedzialny za zarządzanie terenem. Przyjęcie strefy ochronnej, ustanowienie własności gruntów, przygotowanie planu katastralnego i projektu zagospodarowania ustalonego przez Ministerstwo Kultury, to podstawowe elementy tego dokumentu. Plan zarządzania powinien uwzględniać wszystkie nowe interwencje na miejscu. (Unesco)