Zamek Toompea znajduje się na stromym wapiennym wzgórzu w centralnej części Tallina. Uważa się, że pierwszy drewniany zamek został zbudowany na wzgórzu w X lub XI wieku przez mieszkańców starożytnego estońskiego hrabstwa rävala. Był to prawdopodobnie jeden z pierwszych zamieszkanych obszarów tego, co później stało się Tallinnem. W 1219 r. zamek został przejęty przez duńskich krzyżowców pod wodzą Waldemara II. według bardzo popularnej wśród Duńczyków legendy pierwsza flaga Danii (Dannebrog) spadła z nieba podczas krytycznej fazy Bitwy pod Lyndanisse, stoczonej w pobliżu zamku, w wyniku czego Duńskie zwycięstwo nad Estończykami. Obecny zamek został zbudowany głównie w XIII i XIV wieku. Zamek jest jednym z najpotężniejszych symboli panującej władzy, która na przestrzeni wieków była podbijana przez różne narody. Zgodnie z traktatem pokojowym z 1629 roku ziemie estońskie przeszły w ręce króla Szwecji. W 1583 & ndash;1589 nowy budynek ceremonialny, State Hall building, został wzniesiony na Toompea. Znajdował się on na tle zachodniej ściany między wysoką wieżą Hermanna a budynkiem klasztornym. W 1710 roku własność Toompea przeszła od Szwedów do Imperium Rosyjskiego. Rosyjska cesarzowa Katarzyna Wielka zarządziła budowę estońskiego budynku administracji rządowej we wschodniej części twierdzy; ukończono ją w 1773 roku. 24 lutego 1918 roku Estonia stała się niepodległym państwem. W latach 1920-1922, według planów architektów Eugena Habermanna i Herberta Johansena, na dziedzińcu zamkowym wzniesiono budynek parlamentu (Riigikogu). Ekspresjonistyczna konstrukcja budynku czyni go wyjątkowym wśród budynków parlamentu na świecie. W 1935 roku dobudowano od strony południowej Pałacowe skrzydło południowe, naśladujące styl budynku administracji rządowej, a Ogród gubernatora urządzono w odpowiednim stylu. Zamek Toompea i otaczające Stare Miasto są jednym z najlepiej zachowanych średniowiecznych miast w Europie. Zachowało się dziewiętnaście z oryginalnych sześćdziesięciu sześciu wież obronnych. Stare Miasto znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.