این قلعه با شکوه در قسمت فوقانی روستای چیویتاکامپومارانو و در تپه ای ماسه سنگ قرار دارد که قبلا توسط یک شهرک سامنیت اشغال شده بود. نام قلعه و شهر شاید به وجود منابع زمین روم (پردیس مورونوس) اشاره داشته باشد. بقایای اول امکان بازگشت به اولین ساختمان نورمن (قرن سوم) را فراهم می کند اما در قرن سوم است که طرح قطعی قلعه نظامی تحمیل شده ترسیم شد: یک دیوار چهار گوش با سه برج استوانه ای کرنل شده. هر برج در خارج با روزنه ها و قوس های معلق پشتیبانی شده توسط قفسه های سنگی مشخص می شود. دیوارهای شهر مجهز به یک راهرو و محوطه برای قوس ها و cannoni.Il قلعه چیویتاکامپومارانو در مرکز یکی از پر شورترین قسمت های خیانت در طول درگیری های بین انگوین و اراگونز برای فتح پادشاهی ناپل بود که در طی یکی از درگیری های دو جناح در دشت سسانو در سال 1442 مصرف شد: برای سرنوشت نبرد در واقع تصمیم کاپیتان فورچون پاولو دی سانگرو تعیین کننده بود انگوین که در لحظه حساس با افرادش در کنار اراگون گذشت و فریاد زد: "اراگون اراگون!”. پولس به دلیل خیانت خود چندین ویژگی از جمله چیویتاکامپومارانو را به عنوان پاداش کسب کرد.چند سال بعد در قلعه قرارداد ازدواج بین کولا مونفورت و التابلا دی سانگرو امضا شد, دختر پاولو. کولا دی مونفورت و انتونلا دی سانگرو اینجا زندگی می کردند, دومی داشتن در تاریخ برای خیانت های بسیاری از او رفته, به ویژه هنگامی که شوهرش, تعداد کامپوباسو, شروع به سقوط به رسوایی. که در 1795 یک شورش مردمی تحمیل شده بر میرلی, اربابان زمان, پر کردن خندق شمال و ساخت و ساز از یک جاده اتصال بین دو بال از شهر, تا زمانی که از حضور قلعه از هم جدا. در سال 1979 مالک اخیر قلعه را به سرپرستی میراث معماری مولیس فروخت. امروزه چیویتاکامپومارانو به عنوان یکی از خاطره انگیزترین قلعه های منطقه ظاهر می شود. این بنای تاریخی در واقع حفظ معماری باستانی خود را تقریبا دست نخورده, با وجود عبور از تاریخ و زمین لرزه که در گذشته باعث رانش زمین و سقوط. این ساختمان از هر طرفی که به او نگاه می کنید با اندازه و جسارت معماری خود شگفت زده می شود. ورودی اصلی از طریق یک راه پله و یک درگاه ورودی قابل توجه با یک قوس پایین و زیبا است که به سبک کاتالان-اراگونی تیو در بالای کیستون دو نشان وجود دارد: قسمت بالایی از خانواده کارافا دلا اسپینا است.ورودی پایین توسط پاولو دی سانگرو است: این یک سپر گوتیک با هفت باند طلایی و بلو با کلاه ایمنی روی تاج است که به خانواده مونفورت, به نمایندگی از دو گل رز در کنار سپر قرار داده شده. این ادغام نشان دهنده اتحاد دو خانواده است. سپس این نشان توسط اژدهایی غلبه می شود که زیر پاهای خود دو نیلوفرهای وارونه دارد و شهادت تمثیلی خیانت دو خانواده به انگوین ها به نفع اتحاد با اراگونی ها است. در بالای قوس هنوز می توانید دو فرورفتگی مستطیل شکل مشاهده کنید که برای سر خوردن زنجیرهای پل متحرک عمل می کند و امروزه دیگر حفظ نشده است. در حیاط داخلی وجود دارد این است که برازنده چشمه به نام "صنع Moderna" تشکیل شده توسط یک مجسمه با چهار انسان چهره های قرار داده شده در اینجا توسط آخرین صاحبان در دوران مدرن. نه چاه دور برای جمع کردن باران است که به یک مخزن با ظرفیت 120000 لیتر متصل شده است که در گذشته کل کشور را عرضه می کرد. یک راه پله کوچک بدون پوشش با اتاق های نجیب و اتاق های خدماتی که تا حدی دکوراسیون تصویری را حفظ می کنند به طبقه اول منتهی می شود. در طبقه پایین تر بودند اصطبل وجود دارد, انبارها, انبار انبار غذا و از اینجا شما دسترسی به برج ها و مسیرهای گشت حال. در زیر برج اصلی یک راه پله داخلی به خندق و زندان ها منتهی شد. در طول قرن ها, این بنای تاریخی دستخوش مداخلات متعددی: پر کردن خندق, فروپاشی بخشی از سمت شمال, تغییرات به فضاهای داخلی; با این اوصاف, جذابیت خود را از "غول باستانی" در هماهنگی کامل با مرکز تاریخی و چشم انداز اطراف را حفظ.