کاستگیگیونی (به زبان سیسیلی) ریشه در تپه ای واقع در ضلع شمالی اتنا در وسط دره رودخانه الکانتارا دارد. گفته می شود که وقتی یونانی ها وارد سیسیل شدند (حدود 750 سال قبل از میلاد) از این دره بالا رفتند خود را در مقابل روستای کاستیگلیونه یافتند: کاستل لیون. قلعه را در داخل صخره حفر کردند و امروز کاستلو دی لوریا را توسط لرد فیودال که شهر را اشغال کرده بود نامیدند): یک نقطه مواظب مستحکم برای کنترل تنها مسیر دسترسی به مناطق داخلی سیسیلی. در قرن سیزدهم تحت سلطه نورمن, با ساخت دیوارها و کنیزو (کنیزو) به حداکثر شکوه خود رسید, یک برج دیدبانی که در یکی از انتهای روستا قرار گرفته است, که گفته می شود حتی توسط رعد و برق به دو قسمت تقسیم شده است. حتی امروزه نیز می توان او را در موقعیت و قاب پیشنهادی خود تحسین کرد: غارهای ماسه سنگی زیر دهکده پشت سرش. از اینجا بر کل دره الکانتارا مسلط است. علاوه بر روکا و کنیزو, ارزش یک بازدید از کلیسای سانتا دومنیکا است, در نزدیکی کاستیگلیونه, شاید مهم ترین کوبا بیزانس در حال حاضر در سیسیل (قرن هفتم. در باره). شهادت از فرهنگ های مختلف است که نوبت در دامنه شهرستان و جو در زمان (نه تنها یونانیان و نورمن, بلکه رومیان, اعراب و سوابی ها) هنوز هم در سنت های محلی منعکس, که موفق به مجذوب بازدید کننده. سنت های محلی از طریق جشنواره ها و جشنواره های محلی متعددی تحقق می یابند که کاستیلیونه و کل دره الکانتارا را تحریک می کنند. مانند جشن بانوی زنجیره ای ما که در اولین یکشنبه ماه مه جشن گرفته می شود. در نزدیکی 10 اوت جشنواره سنتی غذا با چشیدن محصولات محلی از جمله برخی شراب های منحصر به فرد در جهان مانند نرلو ماسکالی و کارریکانت برگزار می شود.