Dawne więzienie na wyspie Procida jest dużym, majestatycznym budynkiem z widokiem na morze; było częścią XVI-wiecznego projektu odnowy miejskiej i zaprojektowane przez architektów Cavagna i Tortelli pod koniec XVI wieku na zlecenie Kardynała Innico D ' Avalos. Kardynał D ' Avalos wraz z budową tego pałacu nakazał więc zrealizowanie faktycznego wejścia do burg Terra Murata, do którego można było dotrzeć jedynie poprzez "oślą plażę" zaraz po lingua tip ( Lingua znaczy "język" po angielsku ) aż do owego czasu. To dzięki temu połączeniu wyspa zaczęła przeżywać swój rozwój urbanistyczny po narodzinach osady burg Corricella, a także realizacji klasztoru Santa Margherita Nuova i rzeczywistej architektury opactwa św. Michała. Od 1734 roku Pałac Królewski został skonfiskowany przez panujących Burbonów, którzy ustawili w ten sposób pierwsze Królewskie miejsce polowań na wyspie Procida, które stało się królewskim zamkiem myśliwskim zarówno dla króla Karola III, a zwłaszcza dla króla Ferdynanda IV, przed budową Pałacu Królewskiego w Capodimonte i Casercie. W 1815 roku po tym, jak Pałac Królewski Burbonów, uważany za jeden z dwudziestu dwóch allodialnych posiadłości Korony, ten monumentalny budynek zmienił swoje przeznaczenie na Akademię Wojskową. Następnie w 1830 r.został przekształcony w więzienie z dalszymi powiększeniami, od 1840 r. z nową funkcją penitencjarną, aż do zjednoczenia Włoch z rolą włoskiego Państwowego więzienia wysokiego bezpieczeństwa. Po upadku Włoskiej Republiki Społecznej, powszechnie znanej jako Republika Salò, między 1945 a 1950, a zwłaszcza do amnestii Togliatti, więzienie na wyspie Procida utrzymywało wszystkich głów nomenklatury faszyzmu, od Grazianiego do Teruzziego, do Cassinellego, do Julio Valerio Borghese. Monumentalny budynek składa się z Palazzo D 'Avalos, dziedzińca, baraku strażników, budynku pojedynczych cel więziennych, budynku weteranów, Centrum Medycznego, domu dyrektora i wiejskiej posiadłości znanej jako "Spianata" ( po angielsku oznacza "płaską przestrzeń") o powierzchni około 18.000 metrów kwadratowych. Tak więc wyjątkowy, monumentalny, sugestywny kompleks pod nazwą Palazzo D ' Avalos, który podnosi również wartość politycznej, wojskowej i Miejskiej historii wyspy, poza jej artystycznym i historycznym zainteresowaniem, które jest szczególnie ważne ze względu na jego osobliwe znaki, które świadczą o przynależności do historii architektury renesansowej. Fakt, że Pałac Królewski został odnowiony przez króla Karola III z Bourbons, ważnego polityka, który przebudował Pałac zgodnie z wyższymi standardami piękna, (poza tym zachęcał do budowy Pałacu Królewskiego w Portici, Capodimonte i Caserta, jak również), stoi w sprzeczności z ideą miejsca kary, w które kompleks został przekształcony później. Jednak w dzisiejszych czasach zwiedzanie tych miejsc pozostawia kilka uczuć: jest to wyjątkowe, wspaniałe miejsce, to miejsce duszy, gdzie nadal można doświadczyć intensywnego oddziaływania emocjonalnego. Dawne więzienie w rzeczywistości wciąż skarbi tam wszystko, zużyte i zatrzymane przez przedmioty czasu, stojące wśród cel i renesansowych holów: stare mundury, buty na zakurzonej podłodze, zardzewiałe łóżeczka, bele bawełny, które były obrabiane w fabryce, a nawet łóżko chirurgiczne. Wszystko to i jeszcze więcej jest tam, niezmienione i pod nigdy nie pogarszającym się pięknem renesansowych sklepień i pozbawionych kapiteli. W 1978 roku stare Więzienie (Palazzo D ' Avalos) zostało zamknięte, a w konsekwencji w 1988 roku również nowy budynek więzienia został całkowicie opuszczony.