ناوچه های اوسروانزا از سال 1434 در بارگا مستقر شده بودند: اجماع گسترده ای که توسط بنیانگذار فراارمولانو در سراسر لوکا حاصل شد باعث ایجاد امتیاز پاپ به پایه و اساس دو صومعه در گارفگنانا شد: اولین صومعه در پیو فوسیانا دومین صومعه در بارگا بود که چهار پیرو ارمولانو کار می کردند که دو نفر قرار بود برکت پیدا کنند. قبلا در سال 1471 جامعه موفق به ترک صومعه کوچک برپا شده در نبیانا (و بلافاصله پس از مقدس سازی وی به نام اس. ماریا دله گرازی که وجود دارد واقع شد, ساختمان های جدید در پایان قرن تکمیل شد, با کمک مردم محلی و سهم مقامات شهرداری.در طول قرن شانزدهم احتمالا موضوع کارهای جدیدی بود که باعث شد در سال 1572 یک تقدیس جدید لازم باشد.اتاق های صومعه مجاور که در سه طرف ایوان مجاور کلیسا تقسیم شده بودند در طول قرن ها چندین بار بازسازی شدند و همچنین به دلیل سرکوب صومعه در سال 1810 و ایجاد بیمارستان بعدی در محل های متروکه همان بیمارستان که به مالکیت شهرداری بارگا تبدیل شد. از سال 1859 کار مومن بیمارستان سنت فرانسیس که در سال 1848 تاسیس شد برای کمک به بیماران نیاز به حضور خانواده ای از ناوچه های کاپوچین داشت. اتاق, گسترش در طول قرن بیستم, امروز حضور یک بیمارستان را ببینید.فصل بازسازی صومعه متعلق به هسته گرانبها و بزرگ سفالین فلورانس لعاب دار است که بین سالهای 1480 تا 1515 کلیسا را غنی کرد: بسیاری از این موارد هنوز حفظ شده اند. ن(www.luccaterre.it)