Główna fasada katedry Évora, zbudowana z różanego granitu, przypomina fasadę katedry w Lizbonie. Jego dwie masywne wieże, ukończone w XVI wieku, flankują narteks (galerię wejściową), który otacza główny portal. Nad narteksem znajduje się ogromne okno z gotyckimi maskami, które oświetla wnętrze. Każda wieża ma inną stożkową iglicę, z której jedna pokryta jest średniowiecznymi kolorowymi płytkami. Podobnie jak inne portugalskie kościoły tamtych czasów, Zewnętrzne ściany katedry w Évora są ozdobione krenelacjami, a także ozdobnymi arkadowymi wspornikami. Latarnia-wieża nad skrzyżowaniem jest bardzo malownicza. Posiada rząd okien, które oświetlają obszar transeptu. Jego iglica, jak również iglica wieży nad skrzyżowaniem transeptu, jest otoczona sześcioma wieżyczkami, a każda wieżyczka jest miniaturową kopią samej wieży. Konstrukcja wieży przypomina katedrę Zamora i Torre del Gallo starej katedry w Salamance. Gotyccy apostołowie w głównym portalu katedry w Évora Portal główny jest arcydziełem Portugalskiej rzeźby Gotyckiej. Marmurowe kolumny zajmują ogromne posągi Apostołów wykonane w 1330 roku, być może przez rzeźbiarzy mistrza Pero (Mestre Pero) i Telo Garcia. Jest to najlepszy w swoim rodzaju w Portugalii. Takie wolnostojące rzeźby Gotyckie są raczej rzadkie w Portugalii. Są one zwykle związane z grobami pamiątkowymi. Wnętrze Katedra w Évorze, zbudowana głównie w latach 1280-1340, została zaprojektowana zgodnie z planem katedry w Lizbonie, która została zbudowana w drugiej połowie XII wieku w stylu romańskim. Podobnie jak ten kościół, Budowniczowie katedry w Évorze zaprojektowali kościół z krzyżem łacińskim z transeptem, nawą wyższą niż dwie nawy, triforium (Łukowa Galeria nad nawą centralną) i apsydą z trzema kaplicami. Skrzyżowanie transeptu zwieńczone jest kopułą, wspartą na pendentywach i ośmioboczną latarnią. Transepty oświetlają dwie Gotyckie rozety, jedno z gwiazdą poranną, a drugie z mistyczną różą. Duża NAWA posiada spiczaste sklepienie beczkowe. Przestrzeń wnętrza podkreśla użycie białej zaprawy na nagich wysokich ścianach, filarach i sklepieniach. Widok na centralną nawę katedry Évora. W tle barokowa kaplica główna. Nad nawą widać również górne łukowe galerie (triforium). W wejściu, w dwóch pierwszych przęsłach, znajduje się Chór Manueliński autorstwa architekta Diogo de Arruda (początek XVI wieku), z pięknym gotyckim sklepieniem. Chór wysoki posiada manierystyczne stalle chóru wyrzeźbione na dębie w 1562 roku przez rzeźbiarzy z Antwerpii. Są one ozdobione mitologicznymi reliefami rzeźbiarskimi i scenami z życia dworskiego, polowań i życia na farmie. W pobliżu wejścia znajdują się również zabytkowe organy, najstarsze działające jeszcze w Portugalii, datowane na około 1544 r. i wykonane przez Heitora Lobo. Po lewej stronie wejścia znajduje się mała Baptysterium z freskiem przedstawiającym Chrzest Chrystusa, XVIII-wiecznymi azulejos i XVI-wiecznymi kutymi balustradami. Pośrodku nawy środkowej znajduje się Duży barokowy ołtarz z polichromowaną gotycką figurą Matki Boskiej w ciąży (Nossa Senhora do O) (XV w.); przed Matką Boską polichromowana renesansowa figura Archanioła Gabriela, przypisywana Olivierowi z Gandawy (XVI w.). Główna kaplica została całkowicie przebudowana w latach 1718-1746, dzieło sponsorowane przez Króla Jana V. architektem zarządzającym był João Frederico Ludovice, niemiecki architekt królewski, który wcześniej zaprojektował klasztor w Mafrze. Styl preferowany przez króla i jego architekta był barokiem rzymskim, z polichromowaną dekoracją marmurową (zielony marmur z Włoch, biały marmur z Montes Claros, czerwony i czarny marmur z Sintry) i malowanymi ołtarzami. Chociaż jego styl nie pasuje do średniowiecznego wnętrza katedry, główna kaplica jest jednak eleganckim barokowym arcydziełem. Ołtarz główny posiada dekorację rzeźbiarską Włocha Antonio Belliniego. Portugalski rzeźbiarz Manuel Dias jest autorem ukrzyżowanego Jezusa nad ołtarzem, opartego na rysunku portugalskiego malarza Vieiry Lusitano. Obraz ołtarza głównego wykonał włoski Agostino Masucci. 13 paneli oryginalnego malowanego flamandzkiego retabulum głównej kaplicy można zobaczyć w Muzeum Évora. Retabul został zamówiony około 1500 roku do warsztatu w Brugii przez biskupa Afonso de Portugal. Kaplica (Capela Do Esporão) w lewym transepcie została przebudowana w 1520 roku w stylu manuelińskim. Obecnie posiada piękny renesansowy marmurowy portal z marmurową rzeźbą Nicolau Chanterene, Gotyckie sklepienie i manierystyczny ołtarz z obrazem" zejście z krzyża " Francisco Nunesa (ok. 1620). W kaplicy w prawym transepcie znajduje się grobowiec humanisty André de Resende (XVI wiek). W kaplicach tych pochowani są również João Mendes de Vasconcelos, Gubernator Luandy za panowania Manuela I, oraz Álvaro da Costa, ambasador i zbrojmistrz króla Manuela. Krużganki katedry zostały zbudowane w latach 1317-1340 w stylu gotyckim i ponownie wykazują wpływy krużganek katedry w Lizbonie. Pomimo zastosowania późnogotyckich maswerków, zastosowanie granitu w jego konstrukcji sprawia wrażenie grubo wyglądającego. Na każdym rogu galerii krużgankowej znajduje się marmurowa gotycka figura jednego z czterech ewangelistów. Capela Do Fundador, kaplica grobowa biskupa D. Pedro, budowniczego krużganków, zawiera jego grób z leżącą figurą, figurą Archanioła Gabriela i polichromowaną figurą Maryi. Z górnej kondygnacji krużganków, do której można się dostać spiralnymi schodami, roztacza się wspaniały widok na katedrę i otaczający ją krajobraz.