بنای یادبود ملی قلعه مونتزوما توسط مردم سیناگوا ساخته و مورد استفاده قرار گرفت که فرهنگ پیش از کلمبیایی مربوط به هوهوکام و سایر مردم بومی جنوب غربی ایالات متحده است و تقریبا بین سالهای 1100 و 1425 میلادی است. ساختار اصلی شامل پنج طبقه و بیست اتاق است و در طول سه قرن ساخته شده است. هیچ یک از نام های این بنای تاریخی درست نیست. هنگامی که اروپایی ها برای اولین بار ویرانه ها را در دهه 1860 مشاهده کردند و سپس به مدت طولانی رها شدند به نام امپراتور معروف ازتک مونتزوما در این باور اشتباه که او به ساخت و ساز خود متصل شده است (همچنین نگاه کنید به اساطیر مونتزوما). در حقیقت, خانه بیش از رها شده بود 40 سال قبل از مونتزوما متولد شد, و یک "قلعه" در معنای سنتی نیست, اما در عوض بیشتر شبیه به یک "ماقبل تاریخ افزایش مجتمع اپارتمان"عمل. چندین قبیله هوپی و جوامع یاواپای اجداد خود را برای مهاجران اولیه از منطقه قلعه مونتزوما/بیور کریک ردیابی می کنند. اعضای قبیله به طور دوره ای برای مراسم مذهبی به این خانه های اجدادی برمی گردند. قلعه مونتزوما در مورد واقع 90 فوت (27 متر) تا صخره سنگ اهک محض, رو به مجاور بیش از حد نهر, که تخلیه را به رودخانه ورد چند ساله درست در شمال کمپ ورد. این یکی از بهترین حفظ خانه صخره در شمال امریکا است, در بخشی به دلیل قرار دادن ایده ال خود را در یک طاقچه طبیعی است که از قرار گرفتن در معرض عناصر محافظت. بی ثباتی از محل سکونت و مقیاس بسیار زیاد خود را-تقریبا 4000 فوت مربع (370 متر )2) از فضای طبقه در سراسر پنج طبقه - نشان می دهد که سیناگوا سازندگان جسور و مهندسان ماهر بودند. دسترسی به سازه به احتمال زیاد توسط یک سری نردبان قابل حمل مجاز بود که نفوذ قبایل دشمن به دفاع طبیعی سد عمودی را دشوار می کرد.[7] شاید دلیل اصلی سیناگوا تصمیم به ساخت قلعه تا کنون بالاتر از سطح زمین, با این حال, بود برای فرار از تهدید فاجعه طبیعی در قالب جاری شدن سیل سالانه بیش از حد نهر. در طول فصل موسمی تابستان, نهر اغلب بانک های خود را نقض, غرق دشت سیلاب با اب. سیناگوا اهمیت این سیل ها را برای کشاورزی خود تشخیص داد اما احتمالا تخریب بالقوه ای را که برای هر سازه ای که در دشت سیلاب ساخته شده بود نیز به رسمیت شناخت. راه حل خود را برای ساخت یک ساختار ثابت در زنگ تفریح بالا فراهم شده توسط صخره لایمستون بود. دیوارهای قلعه مونتزوما نمونه های بسیار خوبی از سنگ تراشی اولیه سنگ و خمپاره است که تقریبا به طور کامل از تکه های سنگ اهک یافت شده در پایه صخره و همچنین گل و/یا خاک رس از پایین نهر ساخته شده است. سقف اتاق ها همچنین از چوب های برش خورده به عنوان نوعی کاهگل سقف استفاده می کردند که در درجه اول از چنار اریزونا حاصل می شد که یک درخت بزرگ چوب جنگلی بومی دره ورد بود.