واقع در دهانه رودخانه ای که جعفری وحشی (سلینون) که این نام را به رودخانه داد و شهر هنوز رشد می کند از موقعیت شاد خود برای انجام معاملات پربار خود به ویژه با پونیک هایی که در غربی ترین قسمت سیسیل زندگی می کردند استفاده کرد. این توسط بزرگ سیسیل در نیمه دوم قرن هفتم قبل از میلاد در نزدیکی دو پورت کانال تاسیس شد, در حال حاضر سیلت تا, برای نصب و راه اندازی تجارت دریایی شدید بسیار متنوع. به لطف این تعالی عاقلانه نقش جغرافیایی سلینونته بود که ساکنانشان در طول بیش از دو قرن به رونق اقتصادی رسیدند که مقایسه های کمی در جهان یونان و سیسیلی / مگنو-یونان دارد. این شهر شهری با ابعاد باشکوه ساخته و گسترش یافت و به ساختمانهای متعدد عبادی و کارهای عمومی با بالاترین کیفیت مجهز شد. متاسفانه سلینونته, شاید به رغم خودش, در جو خصومت که بین یونانیان و پونیک در پایان قرن پنجم قبل از میلاد ایجاد شد درگیر شد.. بنابراین از سال 409 قبل از میلاد به بعد شکوه و جلال شهری خود را از دست داد و به یک مرکز تجاری مهم پونیک تبدیل شد. بدون نگاه کردن به ظرافت از ساختار شهری خود, پونیک خانه های ساده تقریبا در همه جا قرار داده شده, حتی در میان خرابه های معابد, براندازی بیان عملکردی اصلی از مناطق. یونانی شهری Moderna است که در بالاترین سطح در تاریخ مدرن برنامه ریزی شهری. تعداد و کیفیت باورنکردنی معابد در واقع یک ویژگی سلینونتینا است. در اکروپولیس یونانیان چهار معبد موازی و همسایه در منطقه جنوبی که برای عبادت و فعالیت های عمومی در نظر گرفته شده و همچنین سایر ساچلی های کوچکتر بزرگتر یا دیرتر برپا کردند. معبد ای, جنوبی, بود که شش ستون در پیشانی و چهارده در دو طرف طولانی. این توسط معبد کنار شد, تقریبا مشابه. حروف تعیین شده نشان دهنده دشواری شناسایی ایشان از نظر مقصد فرهنگی است. با این حال, می تواند خدای دریا و دیوسکوری, بر اساس معروف "جدول سلینونتینا بزرگ", یک کاتالوگ واقعی از فرقه های شهرستان, پیدا شده در معبد گرم, در تپه شرقی. منطقه مقدس جنوبی اکروپولیس در بالاترین قسمت خود دو معبد بزرگتر داشت: معبد ج و دی سی که یکی از اولین معابدی است که حدود نیم قرن پیش ساخته و تا حدی بازسازی شده است. این یکی از قدیمی ترین نمونه های معماری معبد دوریک موجود است که مربوط به نیمه اول قرن ششم قبل از میلاد است.. شش ستون در دو طرف کوتاه و هفده ستون در دو طرف بلند دارد. طرح خود را بطور قابل توجهی دراز, و همچنین ستون, تا حدودی یکپارچه و سه گانه (عناصر که فضاهای متوپال در لنگه جدا). این فضاها در دو طرف کوتاه توسط متوپس تزیین شده و تا حدی در موزه باستان شناسی منطقه ای الف. سقف با دکوراسیون غنی و رنگارنگ در نقش برجسته قرمز مایل به قهوهای به تصویر می کشد عناصر گل تزیین شده بود, در حالی که تمپانوم جلو (فضای مثلثی بالای لنگه) سر غول پیکر از گورگون (هیولا اسطوره ای با ظاهر عجیب و غریب وحشتناک) که نشان می دهد توانایی چوروپلاست سلینونتینی. در تپه شرقی تپه های ویرانه ابعاد باشکوهی به خود می گیرند. سه معبد ساخته شده وجود دارد تحت ضربات زمین لرزه فرو ریخت. یکی از اینها بازسازی شد, معبد الکترونیکی, اختصاص داده شده به هرا یا افرودیت. ترکیب فعلی خود را نشان دهنده حالت نهایی خود را, فرض در حدود اواسط قرن پنجم قبل از میلاد.. حفاری های اخیر نشان داده اند که, تقریبا با هم تداخل دارند, دو معبد مشابه دیگر قبلا از مراحل اولیه زندگی از ساخته شد colonia.Il معبد و دارای برخی از متوپس شکل که قسمت جلویی خود را زینت. با کلکارنیت محلی ساخته می شدند اما از سنگ مرمر برای قطعات برهنه زن استفاده می شد. در این مقاله به معرفی کتاب مقدس هراکلس میپردازیم. اما چشمگیرترین ویرانه ها بدون شک ویرانه های معبد عظیم جی بزرگترین زیارتگاه سلینونتینی و از بزرگترین ویرانه ها در کل جهان یونان است. 113.34 متر طول و 54.05 متر بود. این ستون ها 16.27 متر ارتفاع و پایتخت به تنهایی 16 متر مربع در قسمت فوقانی خود بود. ارتفاع کل حدود 30 متر بود. تصور می شود که ساخت و ساز خود را در اطراف شروع 530 سال قبل از میلاد مسیح, اما هرگز نمی تواند تکمیل شود به عنوان تخریب شهرستان اوایل. هنوز کسی در مورد الوهیت که او تقدیس شده است اطمینان ندارد. اما اشتباه نمی کنید اگر به لطف خواندن "جدول بزرگ سلینونتینا"در اپولو یا زیوس شناسایی کنید. بر اساس همان سند به نظر می رسد احتمال دارد که معبد نیز به عنوان صندلی از "خزانه داری عمومی" مورد استفاده قرار گرفت, به این معنا که, محل سپرده امن از ارزش های شهرستان. واقعیت این است که در همان سالها سلینونتینی خود را بنا کرد ' اینسوروها '(نمایندگی دیپلماتیک خود را امروز می گوییم) در المپیا به عنوان هدیه یک' سینون طلایی ' (یعنی نمایندگی نماد گیاه شهر), انتسابی را به زوس معبد عظیم نشان می دهد که فقط با اولمپیای سیراکوس و اگریجنتو و با برخی از معابد یونانی مقایسه می کند مستعمرات در اسیا صغیر. این منطقه در زمان اشغال پونیک شهر با خانه های کوچک متعددی که از ویرانه های موجود به عنوان مصالح ساختمانی استفاده می کردند به شدت پرجمعیت شد. در میان خانه های, منطقه به منطقه, پونیک مناطق کوچک مقدس بدون معیار دقیق شهری قرار داده شده. به هر حال از اتاقهای چهار ضلعی ساده تشکیل شده بودند که در محراب های سفالی بداهه حیوانات مختلفی قربانی می شدند. سرانجام خاکستر قربانی در گلدان ها و دوغاب هایی به اشکال مختلف در گوشه ای از همان محفظه گذاشته شد. اینها به طور خلاصه توفت های کوچک منطقه ای بودند که هیچ چیز برجسته ای نداشتند. با توجه به بناهای مقدس پس از یونان, پونیک می شود ستم اگر به انکار هر گونه قصد معماری. این معبد ب است, یک نمونه معمولی از مخلوط کردن دستورات مختلف در رواج در میان پونیک ها که, بدون قوانین معماری اهن, می تواند در اکلاتیسم از انواع مختلف افراط. همچنین قرار بود عملکرد فرقه ای در ارادت به شکل التقاطی اسکلپیوس (اشمون برای پونیک ها) محقق شود. این احتمال وجود دارد که در این نمونه از مخلوط معماری و فرهنگی حضور یونانیان حتی پس از بروز فتح پونیک در شهر باقی بماند. هم اکروپولیس و هم منطقه مسکونی مانوززا توسط یک سیستم قدرتمند از دیوارهای دفاعی تقریبا کاملا تخریب شده احاطه شده بودند. دیوارهای قابل مشاهده امروز اطراف اکروپولیس به تنهایی مدت کوتاهی قبل از سقوط نهایی از شهرستان به دست کارتن ساخته شد. سرانجام حتی پونیک ها نیز تغییراتی ایجاد کردند تا دژ خود را تا زمان فتح این قسمت از جزیره به خوبی دفاع کنند. به سمت شرق یک دیوار پله ای قدرتمند بلافاصله به دلیل نظم هندسی به بازدید کننده ضربه می زند. این بخش از دیوارهای شهر است که علاوه بر داشتن عملکرد ادامه پرده دفاعی اکروپولیس ایجاد شده است تا حاوی یک خاکریز عظیم باشد که برای بزرگ شدن تراس مقدس فوقانی برنامه ریزی شده است. ساخت معابد در نیمه دوم قرن ششم قبل از میلاد با کاهش چشمگیر منطقه مقدس اکروپولیس مشکلاتی را ایجاد کرده بود. در واقع چنین بناهای تاریخی نمی توانستند نفس بصری داشته باشند که فقط یک گردشگاه بزرگ جلوی خود می توانست بدهد. بنابراین این بود که با تخیل و نبوغ دو مشکل با یک کار سنگ تراشی حل شد: نفس کشیدن به معابد و تجهیز شهر به دفاع قوی. محل سکونت اکروپولیس برای معترضان خود بسیار ممتاز بود