این کلیسا در اواخر سال 1200 ساخته شده است و طی قرن ها دستخوش تحولات بی شماری شده است. در قرون وسطی ورودی اصلی در میدان بود, قبل از یک رواق با سه قوس, در کنار برج ناقوس, جدا, و با تعمیدگاه سان جیووانی در مقابل (این ساختار معمولی است, فقط از کلیسای جامع فلورانس یا پیزا فکر می کنم). به سمت وسط 1800 برای وجود دارد&گریو; سه رویداد مهم: زلزله 1858, زیباسازی سن کونو و داشتن تبدیل, دیانو, صندلی اسقف نشین. در انجام کار پس از زلزله, فرصت برای بزرگ کلیسا گرفته شد, ایجاد کل بخشی از جناح از پیرچشمی و توهین به مقدسات, همچنین معکوس ورودی که از میدان به کوچه مخالف منتقل شد. از طرز کار خوب دو پورتال وجود دارد: اصلی غنی و مفصل منسوب به ملکیوره در ثانیه و جانبی 1508. داخل: - منبر (نمونه بسیار نادر در ایتالیا از مجسمه سازی امضا شده ) مجسمه سازی شده توسط ملکیوره دا مونتالبانو به تاریخ 1271. کل کار, ساخته شده از سنگ تگیانو, در چهار ستون غلبه توسط چهار پایتخت و دو طاق سه لایه, دارای یک معنای تمثیلی: با شروع از بالا ما پیدا کردن نمادهای چهار مبلغان (علامت, متی, جان و لوقا), در زیر, حک شده در مثلث, گوزن (به تصویر می کشد مرد هنوز تبدیل نشده) سپس شیر (به تصویر می کشد مرد قوی و قدرتمند به دلیل او&سارون; مسیحی) سپس موس&کاکارون; نشان می دهد حوا. در شکل مرکزی شیر نشان دهنده قدرت کلیسایی است که ستون پیچ خورده را نماد بشریت و در بالا مبارزه ابدی بین خیر و شر با جنگجو (خوب) است که با تلاش از خرگوش (مرد) در برابر عقاب (شر) دفاع می کند. - مقبره استاسیو د اوستاسیو, مورخ 1472 & سارون; پشتیبانی شده توسط سه مجسمه به تصویر می کشد فضایل کلامی (ایمان, امید و خیریه). در بدنه مرکزی یک مدونا و کودکی که توسط فرشتگان با نشان دوستاسیو در سمت چپ و سانسورینو در سمت راست احاطه شده است. بر روی درب استوار استاسیو لباس پوشیدن و به عنوان یک جنگجو با پاهای خود را در حال استراحت بر روی سگ وفادار. استاسیو, برای & اوگریو;, یک جنگجو و به عنوان مثل مر بود&ایگریو; چیس&ژرماندبلس; جایی که برای &سارون; هرگز در این مقبره که از به خاک سپرده شد 1857, پس از دیانو صندلی اسقف نشین شد, حفظ باقی مانده از اولین اسقف تگیانو مونس.والنتینو ویگنونه. - مقبره انریکو سانسورینو تصفیه شده ترین اثر این کلیسا است. منسوب به تینو دا کاماینو و حک شده در 1336, &سارون; بسیار شبیه به دوک کالابریا و همسرش ماریا دانگی&اوگریو; از همان نویسنده که به سمت راست از محراب اصلی کلیسای سانتا کیارا در ناپل واقع. توماسو سانسورینو, پاسبان بزرگ پادشاهی ناپل, بنیانگذار منشور پادولا و قلعه دیانو, می خواستم برای پسر ارشد خود هنری, که در جنگ صلیبی در اورشلیم بسیار جوان درگذشت, یک مقبره شایسته رتبه خود. استراحت روی سه ستون پیچ خورده در قسمت مرکزی دوازده حواری را نشان می دهد که در لبه ها و روی نوارهای مرکزی نوشته شده اند طلا روی یک پس زمینه لعابی و روی درب هنری در لباس یک جنگ صلیبی. در قسمت فوقانی و کاکارون نمایش هنری را که زانو زده و با شمشیر در کنارش به مدونا و کودک است به تصویر می کشد که توسط فرشتگان و سنت هنری هویستوفن در کنار یک نوزاد نماد روح مردگان است. - مقبره اورسو مالاولتا, مورخ 1488, غنی و تصفیه شده, &سارون; قطعا کار یک هنرمند که از خارج. این در دو کاریاتیدهای بلند از زمان های گذشته استوار است که قطعا یک مقبره دیگر برگزار شد. بر روی درب شکل خرس, دکتر سینی و شخصی از انتونلو سانسورینو, شاهزاده سالرنو. واقعیت این است که یک دکتر سینی در دیانو در پایان ثانیه بود این است که توسط این واقعیت است که انتونلا کاستانزا ازدواج کرده بود توضیح داد, دختر دوک اوربینو, و همراه با همسرش را با بازدید کنندگان&سارون; از مرکز ایتالیا همچنین یک سری کامل از مردم مانند پزشکان, دفاتر اسناد رسمی, نقاشان, مجسمه سازان و غیره. - دو فرشته چوبی نقاشی شده قرن هجدهم که در کناره های محراب اصلی قرار گرفته اند. - دو بوم سالهای اولیه ثانیه که یک مدونا را با مخروط سنت و معجزه مخروط سنت به تصویر می کشد.