Zamek Melfi góruje nad wzgórzem pochodzenia wulkanicznego i góruje nad Starym Miastem i całym Nowym zaludnionym obszarem. Nadal stanowi mur miejski, który ściskał w zwartej i nieprzejezdnej obronie całą ówczesną wioskę miejską. System obronny zamku składał się z fosy, iglicy i ogrodzenia z wieżami. Wejścia do budynku, które wciąż można zobaczyć, to cztery, z których trzy są zbudowane w epoce Andegaweńskiej. Pierwsze wejście jest skierowane w stronę wsi, a mianowicie na północ. Drugi, który dziś jest otoczony murem, jest skierowany na południe i umożliwia dostęp do wsi i do fosy samego zamku. Trzecie wejście było praktycznie dostępne dla straży miejskiej, która pełniła służbę na trybunach obecnie na murach - jest też teraz zamurowana, było to jego otwarcie z wieży kościoła i przed wyjściem w kosmos. Po czwarte, jest to zdecydowanie najbardziej rozpoznawalny, to jest to, co do dziś daje dostęp do castello di Melfi, kiedyś przywiązany do mostu zwodzonego dzisiaj, w ścianie budynku, został otwarty później, w epoce Andegawenii, na nim znajdziesz ten nagrobek: "D-ZANOBIAE-ET-I ANDREAE-DO RIA-HVS-KINGDOMS-MAG-PROTON TAR-ET-PHILIP-CAT-HISPANIARV REGIS-CLASSIV-PRAEFECT-PRINCIPIB CINIVGIB-MELPHIA-FIDEL-EREXIT" W tłumaczeniu oznacza: "W prìncipi małżonkowie D. Zenobia i Andrea i Doria, Wielki pronot tego królestwa i prefekt floty Filippo katolicki król Hiszpanii Melfi wierny wzniesiony." Nagrobek jest nawiązaniem do Zenobii del Carretto, którą poślubiła w 1558 r., jak podają niektóre zapisy historyczne, Giovanni Andrea i Doria, syn Giannettino. Sam Giannettino był synem kuzyna Andrei i Dorii, który nie mając męskich dzieci, adoptował go. Mówi się, że brama dostępu, w której znajduje się ten nagrobek, została zbudowana podczas ich pierwszej wizyty w mieście Melfi jako znak przyjaźni i pokoju z krajem, który wraz z poprzednimi fedutariami przetrwał lata ucisku. Zamek otoczony jest dziesięcioma wieżami, z których siedem jest prostokątnych i trzy pięciokątne. Począwszy od widoku z dostępu Andegaweńskiego skierowanego na północny wschód, wieże mają różne nazwy. * Bezimienna Wieża-Plan prostokątny-dziś znana jako wieża Północno-Wschodnia * Torre delle Carceri-Plan prostokątny-dziś znany jako Torre del Marcangione * Bezimienna Wieża-Plan prostokątny-nazywany "Kościołem" ze względu na bliskość kaplicy * Wieża Zegarowa-pięciokątny plan piętra * Wieża bez nazwy-w kształcie prostokąta-pozostała bez nazwy, ponieważ będąc zaledwie kilka metrów od wnętrza obejmuje tylko mały pokój * Wieża zwana galerią, a nawet bastionem Sztandaru-Plan pięciokątny-jest dziś nazywana wieżą cyprysową * Torre della Secretaria-Plan prostokątny-dziś znany jako Torre della Terrazza * Ostoją Lwa jest plan pięciokątny-wieża ta dominuje i chroni drugie wejście, znajduje się w niej Wnęka, w której podobno było gniazdo orła Fryderyka II * Wieża "gdzie przeprowadzono badania– - prostokątny plan-jest również nazywana "Czterema Wiatrami", ponieważ jest wystawiona na działanie wszystkich czterech stron świata i "siedmiu wiatrów", ponieważ jest to najbardziej zaawansowana wieża na wsi, a także najbardziej imponująca * Bezimienna Wieża-Plan prostokątny-z tej wieży pozostało dziś tylko kilka pozostałości W 1042 R. Guglielmo d ' Altavilla, który został hrabią Apulii, osiadł w Melfi, budując tam zamek. Tutaj Roberto Guiscar jest obdarzony księstwami Apulii, Kalabrii i Sycylii. Pierwszy rdzeń zamku jest zbudowany w stylu normandzkim z kwadratowym planem i narożnymi wieżami i został zbudowany między 11 a 12 wiekiem. Na zamku odbywały się aż cztery katedry papieskie, a w 1089 wypędzono pierwszą krucjatę do Ziemi Świętej od niewiernych, od papieża Urbana II. Znaczące prace nad odbudową i rozbudową Bastionu podjął cesarz Szwabii Fryderyk II, który wybrał zamek Melfi jako swoją rezydencję i w którym ogłosił Konstytucje melfickie w 1231 r., sporządzone m.in. przez Pierre ' a delle Vigniera. Konstytucje melfitańskie są pierwszym organicznym tekstem Ustaw opracowanych w średniowieczu i mających zarówno treść cywilną, jak i karną. Później Twierdza stała się domem Karola i Andegaweńskiego, króla Sycylii, który w 1280 r.nakazał budowę niektórych pomieszczeń przylegających do sali tronowej, całego północno-wschodniego skrzydła z murem miejskim i trzech dziedzińców. Inne rozszerzenia zostały oddane do użytku w 1460 roku przez Giovanniego II Caracciolo. W 1531 r. cesarz Karol V podarował majątek Melfi Andrei Doria w nagrodę za usługi świadczone na jego korzyść. Między XVI a XVIII wiekiem zamek Melfi został przekształcony z twierdzy w szlachecką rezydencję rodziny Doria. Minęły około 4 wieki, zanim zamek Melfi przestał być feudalną własnością Dorii i 24 kwietnia 1954 r.przeszedł do państwa włoskiego. Dziś w Zamku Melfi znajduje się Narodowe Muzeum Archeologiczne, w którym znajdują się bezcenne znaleziska archeologiczne zebrane w różnych grobowcach znalezionych w pobliżu terytorium Vulture-Melfese. Należy również pamiętać o sarkofagu Rapolli, grobowcu tak nazwanym, ponieważ znaleziono go w pobliżu małego miasteczka, które znajduje się 7 km od Melfi i jest przechowywane w Muzeum Zamkowym.