روستای کلوناتا یک روستای باستانی است که در زیر کوه ساگرو قرار دارد. با گوشت خوک که در اینجا تولید می شود با طعم و طعم بی نظیری از دیگران متمایز می شود. این روستای کوچک در نزدیکی شهرستان از کارارا واقع, برای کسانی که از جنوا-لیورنو بزرگراه, خروج توصیه می شود این است که از کارارا, و از اینجا به دنبال نشانه هایی برای معادن سنگ مرمر, و سپس برای روستای کلوناتا. خیابان های روستا بسیار باریک و شیب دار است و از زیر طاق های مشخص عبور می کند و به بالاترین نقطه در مکانی می رسد که کلیسایی که به سکولو برمی گردد در میان کسری از استان ماسا کارارا, کلوناتا یکی است که با دقت بیشتری به عنوان یک کشور از معادن پیکربندی شده است, متولد و توسعه یافته, زندگی در تابع معادن: سنگ مرمر, دیواره در چشم, عنصر غالب در معماری کشور که خانه های است, به جز چند در دشت کمیاب از هم جدا پدومونتانی کشت, عاری از زیرساختهایی که به عنوان اصطبل یا در هر صورت عملکردهای مربوط به اشکال کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرند تقریبا در تمام بخشهای دیگر استان قابل ردیابی است. خانه, گره خورده است در یک توده تقریبا منحصر به فرد در شیب تند کوه و شیار توسط راه پله باریک, معمولا ایوان بسیار کوچک, درب, پنجره ها. در نما به نظر نمی رسد, به جز استثنا بسیار نادر, دره مقدس و یا نوشته های نذری; بیان همه چیز به سنگ برهنه مرتبط, خراشیده و پتینه شده توسط زمان. در سال 1810 در معادن کلوناتا ( در محل گیویا ) سنگ قبر پیدا شد که مربوط به 1 سکولو است این سنگ قبر بتن ترین شهادت است که کلوناتا یک مرکز فعال تولید سنگ مرمر در زمان روم بود. نام بسیار از مشتق روستا, با توجه به بسیاری از, از مستعمره بردگان که حل و فصل, به زور, در منطقه; مورخان دیگر, با این حال, بر این باورند که نام کلنناتا برگرفته از این واقعیت است که سنگ مرمر استخراج شده در منطقه برای ساخت ستون از معابد رومی مورد استفاده قرار گرفت; نسخه سوم, سرانجام , منجر نام به حضور یک معبد در منطقه, که, که تنها ساکنان, تنها کسی بود که نیاز به یک عبادت بود. اولین خبر این شهر به سال 1111 برمی گردد و در این کشور موجود است مستندات پلاویچینو. موقعیت شهر , امن و به دور از دشت خیانتکار, به نفع بقای یک حل و فصل انسان برای مقاصد دفاعی که, روابط شکسته با سلسله مراتب سرکوبگر روم, به تدریج با توجه به اهداف دیگر و قوانین دیگر سازمان یافته: پرورش خوک ها و تسلط مشهور در گوشت کار, کشت شاه بلوط, چوپانی, تمام فعالیت هایی که در اواخر قرون وسطی توسعه یافته و که ما در اقتصاد روستا بر اساس, هنگامی که در اطراف ما هستند با اولین اخبار کافی فراهم می شود. البته, زندگی روستا, در زمانی که همه این رخ داده است, به طور قابل توجهی تغییر کرده بود: فعال شدن مجدد معادن و زمان نسبتا ساکت تر شرایط زندگی بسیار متفاوت از کسانی که از قرون وسطی تاریک ایجاد کرده بود. برخی از خانواده های روستا نیز خود را در فعالیت جدید و سودمند مرتبط با سنگ مرمر به خوبی معرفی کرده بودند که می توانستند از ثروتمندترین و معتبرترین کل شهرداری محسوب شوند: در سال 1499 در میان دادستان های مارموروم موجود در کارارس شش نفر از کلوناتا بودند. در دهه های بعد رژیم تغییر یافته مزارع مرمر از شکل گیری ثروت های جدید و گسترش رفاه خاصی برخوردار بود. این واقعیت همراه با شخصیت خودکفا جمعیت به حفظ دیافراگم خاصی بین کلنناتا و بقیه دره کمک کرد: این پدیده در تمام شواهد خود در سال 1894 بود که کلنناتا تنها شهر کارراسه بود که به نوعی درگیر حرکات غم انگیز نشد. در طول جنگ گذشته روستا به طور کامل در فاجعه از حوادث شرکت کردند و همچنین خانه های سوخته بود. پلاک است که بر روی مربع قرار داده شده, اشاره دقیقا به این رویداد غم انگیز: "نه شعله سوخته,فرزندان کلنناتا, ایمان خود را خود را ازادی..."