ΜΟΥΣΕΊΟ Σύντομες ιστορικές σημειώσεις Γεννήθηκε το 1999 και στη συνέχεια έκλεισε το 2006, για ανακαίνιση και προσαρμογή των δωματίων. Το νέο και πιο φιλόξενο Μουσείο εγκαινιάστηκε και άνοιξε ξανά για το κοινό στις 23 Απριλίου 2008, από τον κ. Francesco Pio Tamburrino, Αρχιεπίσκοπο Foggia - Bovino. Η δημιουργία του μουσείου, με σκοπό τη συλλογή, επί τόπου, των αναμνήσεων του παρελθόντος, αναλαμβάνει μια σημαντική και πυκνή λειτουργία και αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την προστασία, γνώση και χρήση έργων και αντικειμένων σημαντικής καλλιτεχνικής αξίας όπως πίνακες ζωγραφικής, αγάλματα, δισκοπότηρα, σταυροί, μονστρώματα και ιερά άμφια, ενισχύοντας την ιστορική και θρησκευτική τους σημασία. Αρχιτεκτονική και διάταξη Το έργο αποκατάστασης του κάστρου του Bovino, ενός από τα πιο ενδιαφέροντα ιστορικά συγκροτήματα της πόλης, και το επακόλουθο μουσείο, που ανατέθηκε στον arch. Michele Stasolla, αντιμετωπίστηκαν υποθέτοντας, ως αρχικά δεδομένα, την ιστορική και καλλιτεχνική αξία του δοχείου και τον τύπο του ίδιου του μουσείου, να δημιουργήσει, πρακτικά, ένα "μουσείο μέσα στο Μουσείο". Αυτή η έννοια, ωστόσο, ελπίζαμε, αν αρχικά δημιουργούσε μια σειρά δομικών προβλημάτων, ταυτόχρονα προσέφερε ένα σημαντικό κίνητρο για το σχεδιασμό, ακριβώς για την αρχιτεκτονική ποικιλία των περιβαλλόντων που, ενώ αποτελούσαν έναν περιορισμό στον ορισμό της εκθεσιακής διαδρομής, επέτρεψαν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα υλικά που εκτίθενται και τους χώρους στους οποίους οι τελευταίοι θα βρουν την έδρα τους. Ο αρχιτέκτονας, εμπνευσμένος από πρωτοποριακές οργανωτικές και λειτουργικές έννοιες, ασχολήθηκε με τα θέματα της φιλοξενίας, της ευέλικτης έκθεσης, της διατήρησης των υλικών, της ασφάλειας, της άνεσης και της επικοινωνίας, εξοπλίζοντας τον εκθεσιακό χώρο με ασφαλή συστήματα ασφαλείας. Οι μεγάλες προθήκες, εξοπλισμένες με σύστημα κλιματισμού με φιλτράρισμα αέρα, για τον τέλειο έλεγχο του μικροκλίματος, οργανώνονται με πολύ εύκαμπτα στηρίγματα και οθόνες και χαρακτηρίζονται από σύστημα φωτισμού οπτικών ινών και led. Η ΣΥΛΛΟΓΉ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΊΟΥ Κατά τη διάρκεια των αιώνων, δούκες και επίσκοποι,που έχουν δώσει ζωή σε μεγάλο μέρος της ιστορίας του diBovino, έχουν εμπλουτίσει τις τοπικές εκκλησίες με έργα μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας, προσφέροντάς μας την ευκαιρία να γνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε την ιδιαιτερότητα και τον πλούτο μιας μητρόπολης που έχει δει περισσότερους από εβδομήντα επισκόπους να εναλλάσσονται στον επισκοπικό θρόνο της. Μια ιστορία, αυτή της μητρόπολης των βοοειδών, ρυθμική στις σαρώσεις του χρόνου, της οποίας η ενδιαφέρουσα και πολύτιμη συλλογή μουσείων, που αποτελείται κυρίως από το θησαυροφυλάκιο του καθεδρικού ναού, είναι μάρτυρας και διερμηνέας. Οι εξαιρετικές και απαράμιλλες εκφράσεις πίστης και αφοσίωσης, μεταξύ των οποίων αναδύονται, με την ιδιαίτερη ομορφιά τους, η λειψανοθήκη του Αγίου Μάρκου του δέκατου πέμπτου αιώνα, το Monstrance, που έκανε ο Pietro Vanini, του δέκατου πέμπτου αιώνα, ένα ποτήρι του δέκατου έβδομου αιώνα, ένας σταυρός στον χαλκό του XIV-XV αιώνα, ένας πομπικός Σταυρός του δέκατου έκτου αιώνα, αντιμετωπίζει και οι πλανήτες του δέκατου έκτου αιώνα, ένας σταυρός Επισκοπικός, εκτός από τη ζωγραφική του Αγίου Σεμπαστιάν του αιώνα. Αποδίδεται στον Mattia Preti, τον καμβά της σταύρωσης του Αγίου Πέτρου του αιώνα. V VII και τα καλλιτεχνικά αγάλματα του Αγίου Ανδρέα και του Αρχαγγέλου, του αιώνα. V