Asyż jest miastem pochodzenia rzymskiego (z nazwą Asisium), świadczą o nim liczne zabytki, takie jak fasada świątyni Minerwy, Amfiteatr, mury, forum. Wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego miasto stało się osadą aż do gotów (1545), a następnie znalazło się pod panowaniem Longobardów. Od średniowiecza stał się niezależną gmina i spotkał się z niezwykłym rozwojem, przede wszystkim dzięki ruchu zakonnego (zwłaszcza Benedyktynów). Najbardziej znany ze swoich obywateli Święty Franciszek urodził się w 1182 roku. Franciszek został ogłoszony świętym w 1228 r., zaledwie dwa lata po jego śmierci, przez papieża Grzegorza IX. Później miasto było pod ręką Signoria, takich jak Gian Galeazzo Visconti, rodzina Montefeltro, ręka Fortebraccio i Francesco Sforza, aż do połowy XVI wieku, kiedy Umbria została podbita przez Papieża Pawła III, odzyskując papieską kontrolę nad miastem. Później, w XIX wieku, miasto stało się częścią rodzącego się państwa włoskiego. Jest znany jako miasto, w którym urodził się, mieszkał i zmarł Święty Franciszek, patron Włoch, i Santa Chiara. « [.. Ale kto z nich mówi:, nie mów Wniebowstąpienia, który powiedziałby wkrótce, ale Wschód, jeśli tak chce. » (Dante Alighieri, Boska komedia, 1304-1321, Paradiso, canto XI, vv. 52-54) Najstarsze ślady obecności człowieka na terenie Asyżu pochodzą z neolitu. Liczne znaleziska archeologiczne wskazują, że Asyż wywodzi się z niewielkiej wsi zamieszkanej przez Umbryjczyków już w okresie willanowskim (IX wiek p. n. e.|IX-VIII wiek p. n. e.). Jak pokazują różne znaleziska archeologiczne, Umbria bawiła się głębokimi stosunkami (zwłaszcza handlowymi) z sąsiadami Etrusków położonymi na zachodnim brzegu Tybru, od których różniły się jednak językiem i kulturą. Rzymianie w 295 p. n. e., w bitwie pod Centino, ostatecznie ustanowili swoje panowanie także w środkowych Włoszech. Miasto zostało nazwane na cześć Asisjusza i zostało monumentalizowane od II wieku p. n. e.w 89 r. p. n. e. stało się gminą i było ważnym ośrodkiem gospodarczym i społecznym Cesarstwa Rzymskiego. Jego toponim ma pochodzenie prałatyjskie, a przy zachowaniu nieokreślonej etymologii jest interpretowany na dwa różne sposoby. Miasto Falcon lub Astor lub Łacińska baza Ossa lub potok z oczywistym odniesieniem do rzeki Assino. W III wieku, dzięki działaniom św. Rufina, biskupa i męczennika, chrześcijaństwo zaczyna się rozprzestrzeniać. Wraz z rozpadem Cesarstwa Rzymskiego Asyż znał także Mroczny wiek najazdów barbarzyńskich i w 545 roku został splądrowany przez Gotów Totili. Podbita przez Bizantyjczyków, wkrótce potem (568) pod panowaniem longobardzkim i została przyłączona do Księstwa Spoleto, którego losy dzieliły się do początku XII wieku. Od wieku miejskiego do renesansu Po okresie wojen, w 1174 r.został oblężony i podbity przez Fryderyka Barbarossę, który obdarzył miasto księciem Corrado Lutzena, znanym również jako Corrado Urslingen: Asyż stał się cesarskim rządem, ale powstania ludowe (1198) wkrótce otworzyły erę miejską, nie bez wewnętrznych walk i wojen z sąsiednią Perugią. W latach 1181 i 1182, urodził się w Asyżu Francesco-syn Pietro di Bernardone i Madonna PICA-przyszły święty, który dzięki swojej pracy będzie świętować historię miejsca i ludzkości. W 1198 r. lud Asyżu, zmęczony chuligaństwem księcia Lutzena, zbuntował się, wypędzając go z miasta. Pod koniec pierwszej połowy XX wieku Asyż został poddany różnym oblężeniom przez wojska saraceńskie i tatarskie wchodzące w skład Wielkiej Armii Fryderyka II szwabskiego. Wojska cesarskie kilkakrotnie spustoszyły wioskę, ale miasto dzięki męstwu swoich milicji i charyzmie Santa Chiara oparło się najazdom. W kolejnych latach Asyż na przemian kontrolował miasto Guelfi i gibellini. Następnie miasto przeszło pod władzę Kościoła, Perugini, Gian Galeazzo Visconti, Montefeltro, Armagh Fortebraccio da Montone, ostatecznie przechodząc pod kontrolę Francesco Sforza. W listopadzie 1442 Asyż, broniony w tym okresie przez Alessandro Sforza, zostaje oblężony przez wojska pod dowództwem Piccinino. Po wielu dniach daremnych prób oblegające wojska, nawet przy pomocy zdrajcy mnicha, udaje im się przedostać do wnętrza muru obronnego. Asyż jest poważnie zdewastowany i splądrowany, ale Piccinino nadal sprzeciwia się całkowitemu zniszczeniu miasta, odrzucając 15 000 florenów oferowanych przez peruginy.[3] frakcje de powyżej (po stronie Gibelinów) i rzek (część de Pod związane z Guelfi) masz do czynienia aż do XVI wieku, kiedy podbój Umbrii przez Papieża Pawła III wrócił do miasta, był okres spokoju i spokoju. Panorama Asyżu.JPG Panoramiczny widok na Asyż. Od moderna wieku do współczesności Począwszy od XVII wieku, dzięki utworzeniu instytucji i akademii, z wielkim zapałem wznawia się działalność kulturalna, przerwana okresem wojen napoleońskich (1799), kiedy wojska francuskie pod dowództwem Napoleona Bonaparte splądrowały miasto i wiele dzieł sztuki. W 1860 roku w jednogłośnym plebiscycie przystąpił do rodzącego się państwa włoskiego. Połączenie pozwoli miastu stopniowo otwierać się na zewnątrz, dzięki budowie dworca kolejowego. Wraz ze znalezieniem ciał Świętego Franciszka (1818) i Santa Chiara (1850) Asyż staje się uprzywilejowanym miejscem pielgrzymek; turystyka religijna dała silny wzrost odrodzeniu lokalnej gospodarki. Panorama Asyżu widoczna z katedry San Rufino: widok na bazylikę Santa Chiara Podczas ii Wojny Światowej, w okresie po 8 września 1943 r.i okupacji niemieckiej, Asyż został dosłownie schwytany przez uchodźców, w tym ponad 300 Żydów. Biskup Mons. Giuseppe Placido Nicollini-z pomocą sekretarza Dona Aldo Brunacciego i opiekuna klasztoru San Damiano, ojca Rufino Niccacciego-przekształca Asyż w jeden z głównych ośrodków obywatelskiego oporu Włoch wobec Holokaustu. Przebrany mnichami i mniszkami, ukryte w lochach i piwnicach, zakamuflowane wśród przesiedleńców, zaopatrzone w fałszywe dokumenty, żydzi, którzy uciekli w Asyżu, chronione rozległą sieć solidarności, która rozciąga się również na inne obszary Umbrii i ma kontakty, w tym przez rowerzysty Gino Бартали, z elektrowniami oporu i finansowania ДЕЛАСЕМ w Ligurii i Toskanii. Zadanie nie jest łatwe. Wśród uchodźców są kobiety, dzieci, osoby starsze, chorzy, potrzebujący opieki i pomocy w codziennych potrzebach. Organizowana jest nawet szkoła, w której żydowskie dzieci mogą uzyskać żydowskie wykształcenie religijne. Ponadto, dzięki współudziałowi niemieckiego pułkownika Valentina Muellera, który ogłosi Asyż szpitalną strefą wolną, żaden Żyd nie zostanie deportowany z Asyżu. Biskup Giuseppe Placido Nicolini, Don Aldo Brunacci i Padre Rufino Niccacci, otrzymują w okresie powojennym wysoki zaszczyt Sprawiedliwych Wśród Narodów z Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie, wraz z Luigim i Trento Brisi, którzy w swoim małym sklepie z pamiątkami w pobliżu placu Santa Chiara zabezpieczyli pieczęć wielu fałszywych dokumentów tożsamości. W 1985 roku film Assisi Underground Alexandra Ramati rekonstruuje wydarzenia i bohaterów tamtych lat. W 2004 roku złoty medal za męstwo obywatelskie produkowane do miasta Asyżu dla aktywności obywatelskiej pokazano od całej populacji. (Treść pochodzi częściowo również z Wikipedii.)