Description
اسیسی یک شهرستان از مبدا رومی است (با نام اسیسیوم), بناهای تاریخی متعدد مانند نمای معبد مینروا, امفیته, دیوار, انجمن شواهدی از این هستند.
با سقوط امپراتوری روم این شهر قبل از گوتها (1545) به شهرک تبدیل شد و سپس تحت حاکمیت لومباردها قرار گرفت.
با قرون وسطی به یک شهرداری مستقل تبدیل شد و به ویژه به لطف جنبش های رهبانی (به ویژه بندیکتین ها) پیشرفت فوق العاده ای را تجربه کرد.
درخشان ترین شهروندان خود سنت فرانسیس در سال 1182 متولد شد. فرانسیس تنها دو سال پس از مرگ توسط پاپ گریگوری اول در سال 1228 به عنوان قدیس اعلام شد.
بعد از شهرستان تحت دست اربابان مانند که از جیان گالیازو ویسکونتی بود, خانواده مونتفلترو, براچیو فورتبراچیو و فرانچسکو اسفورزا, تا اواسط قرن شانزدهم, زمانی که اومبریا توسط پاپ پل سوم دوباره برقراری کنترل پاپ بر شهرستان فتح شد.
بعدا در قرن نوزدهم این شهر بخشی از دولت نوپای ایتالیا شد.
این شهر به عنوان شهری شناخته می شود که سنت فرانسیس, قدیس حامی ایتالیا, و سنت کلر متولد شد, زندگی کرد و درگذشت.
« [..[اما چه کسی از این مجنون کلمات را می سازد,
هنوز زهد می گویند نیست, شما چه می گویند کوتاه,
اما شرق, اگر شما خواهد شد. »
(دانته علیقیری, کمدی الهی, 1304-1321, پارادیزو, کانتوی 52-54)
قدیمی ترین ردپای حضور انسان در قلمرو کمکی به دوران نوسنگی برمی گردد.
یافته های باستان شناسی متعدد نشان می دهد که اسیسی تساوی ریشه های خود را از یک روستای کوچک ساکنان توسط اومبریان در حال حاضر در دوره ویلانوان (من سکولو قرن قبل از میلاد|من – به عنوان یافته های مختلف باستان شناسی به ما نشان می دهد, اومبرایان روابط عمیق بود (به خصوص تجاری) با همسایگان اتروسک, حل و فصل در کرانه غربی از تایبر, که از متفاوت, با این حال, برای زبان و فرهنگ.
رومی ها در سال 295 قبل از میلاد با نبرد سنتینو به طور قطعی حکومت خود را نیز در مرکز ایتالیا تحمیل کردند. شهر اومبریا نام داشت اسیسیوم و از قرن دوم قبل از میلاد در سال 89 قبل از میلاد به یاد ماندنی شد شهرداری شد و یک مرکز مهم اقتصادی و اجتماعی امپراتوری روم بود. توپونیم دارای ریشه های پیشین است و حفظ ریشه شناسی نامشخص به دو روش مختلف تفسیر می شود. شهر شاهین یا از گوشاوک یا از پایگاه لاتین اوسا یا جریان با اشاره واضح به رودخانه اسینو.
در طول قرن سوم, به لطف عمل سنت روفینوس, اسقف و شهید, مسیحیت شروع به گسترش.
با فروپاشی امپراتوری روم اسیسی همچنین عصر تاریک تهاجمات بربرها را تجربه کرد و در سال 545 توسط گوتهای توتیلا اخراج شد. توسط بیزانس فتح شد و مدت کوتاهی بعد (568) تحت حکومت لومبارد گذشت و به دوک اسپولتو ضمیمه شد که سرنوشت را تا ابتدای سکولو به اشتراک گذاشت
از سن شهرداری تا رنسانس
پس از یک دوره جنگ, که در 1174 محاصره شد و فتح شده توسط فردریک بارباروسا, که سرمایه گذاری از شهرستان به دوک کنراد لوتزن داد, همچنین کنراد اورسلینگن به نام: اسیسی سلطه امپریالیستی شد, اما قیام های مردمی (1198) به زودی افتتاح دوران شهرداری, نه بدون مبارزات داخلی و جنگ با پروجا در این نزدیکی هست. بین سالهای 1181 تا 1182 فرانسیس در اسیسی متولد شد – پسر پیترو دی برناردونه و مدونا پیکا – قدیس بعدی که با کار خود تاریخ مکان و بشریت را رقم خواهد زد.
در سال 1198 مردم اسیسی که از استکبار دوک لوتزن خسته شده بودند شورش کردند و او را از شهر بیرون کردند. در پایان نیمه اول قرن سیزدهم گلف اسیسی توسط نیروهای ساراسن و تاتار متعلق به ارتش بزرگ فردریک دوم سوابیا محاصره های مختلفی را متحمل شد. نیروهای شاهنشاهی چندین بار شهرستان را ویران کردند اما این شهر به لطف ظرفیت شبه نظامیان خود و منشور سانتا کیارا در برابر حملات مقاومت کرد. در سالهای بعد اسیسی کنترل متناوب شهر را دید گلف ها و گیبلین ها. متعاقبا این شهر تحت سلطه کلیسا گذشت, پروگینی, جیان گالیازو ویسکونتی, مونتفلترو, براچیو فورتبراچیو دا مونتون, سرانجام تحت کنترل فرانچسکو اسفورزا.
در نوامبر 1442 اسیسی در همان زمان توسط الساندرو اسفورزا دفاع کرد و در محاصره نیروهای تحت فرماندهی پیکینینو قرار گرفت. پس از چند روز تلاش بیهوده نیروهای محاصره, همچنین به لطف کمک یک راهب خیانتکار, مدیریت به نفوذ در داخل دیوارهای شهرستان. اسیسی به شدت ویران و غارت شده است اما پیکینینو هنوز مخالف تخریب کامل شهر است که از 15000 فلورین پیشنهاد شده توسط پروگینی امتناع می ورزد.[3] جناح های سوپرا (طرفه با غیبلین ها) و رودخانه ها (بخشی از سوتو که به گلف ها مرتبط است) تا قرن ششم با یکدیگر روبرو شدند که فتح اومبریا توسط پاپ پل سوم دوره ای از صلح و ارامش را به شهر بازگشتند.
پانوراما.P
نمای پانوراما از اسیسی.
از عصر مدرن به حال Moderna
با شروع از قرن سوم, به لطف پایه و اساس موسسات و دانشکده ها, فعالیت های فرهنگی از سر گرفته با شور و شوق زیادی, قطع شده توسط دوره جنگ های ناپلونیک (1799), زمانی که نیروهای فرانسوی تحت فرمان ناپلون بناپارت غارت شهرستان و بسیاری از کارهای هنری.
در سال 1860 با همه پرسی متفق القول به دولت نوپای ایتالیا پیوست. این اتحاد به لطف ساخت ایستگاه قطار به تدریج به سمت خارج باز می شود. با کشف اجساد سنت فرانسیس (1818) و سنت کلر (1850) اسیسی به مقصدی ممتاز برای زیارت تبدیل شد.
پانورامای اسیسی از کلیسای جامع سن روفینو دیده می شود: نمایی از کلیسای سانتا کیارا
در طول جنگ جهانی دوم, در دوره پس از 8 سپتامبر 1943 و اشغال المان, اسیسی به معنای واقعی کلمه توسط پناهندگان مورد حمله قرار گرفت, از جمله بیش از 300 یهودی. اسقف جوزپه پلاسیدو نیکولینی-با کمک دبیر, دون الدو براناچی, و نگهبان صومعه سن دامیانو, پدر روفینو نیکاچی – تبدیل اسیسی به یکی از مراکز اصلی مقاومت مدنی ایتالیا به هولوکاست. یهودیانی که به اسیسی فرار کرده اند توسط شبکه وسیعی از همبستگی که به مناطق دیگر اومبریا نیز گسترش می یابد و همچنین از طریق دوچرخه سوار جینو بارتالی با مراکز مقاومت و تامین مالی دلاسم در لیگوریا و توسکانی ارتباط برقرار می کنند محافظت می شوند. وظیفه دشوار است. در میان پناهندگان زنان وجود دارد, فرزندان, قدیمی, بیمار, که نیاز به مراقبت و کمک برای نیازهای روزانه. حتی مدرسه ای را سازماندهی می کند که کودکان یهودی می توانند تحصیلات دینی یهودی را دریافت کنند. با تشکر از همدستی سرهنگ والنتین ام ال اسقف جوزپه پلاسیدو نیکولینی, پدر الدو براناچی و پدر روفینو نیکاچی, دریافت شده پس از جنگ افتخار عالی صالحان در میان ملل از ایستیتوتو در سال 1985 فیلم اسیسیسی زیرزمینی توسط اله رام در سال 2004 مدال طلا برای شجاعت مدنی به شهر اسیسی برای مدنی اهدا شد تعهد نشان داده شده توسط کل جمعیت.
(مطالب نیز در بخشی از دبلیو گرفته)