کازا دل فاسیو که در مقابل کلیسای جامع کومو قرار دارد اثر معمار فاشیست ایتالیایی جوزپه تراگنی است. این بنا که به عنوان مقر حزب فاشیست محلی ساخته شد، پس از جنگ به کازا دل پوپولو تغییر نام داد و از آن زمان به تعدادی از سازمان های مدنی، از جمله ایستگاه کاریبینری و اداره مالیات، خدمت کرده است. نیم مکعب کاسا دل فاسیو که در یک مربع کامل و به ارتفاع نیمی از عرض 110 فوتی آن طراحی شده بود، اوج هندسه عقلانی دقیق را ایجاد کرد. این ساختمان که شبیه یک مکعب روبیک غول پیکر است، یک بازی جدی منطق معماری است. هر یک از چهار نمای ساختمان متفاوت است و به چیدمان داخلی اشاره می کند و به طور موزون فضای باز و بسته را متعادل می کند. در هر ضلع به جز ارتفاع جنوب شرقی که پلکان اصلی را مفصل بندی می کند، پنجره ها و لایه های بیرونی ساختمان به گونه ای به کار رفته اند که دهلیز داخلی را بیان می کنند. ورودی در تالار مرکزی باز می شود، نوعی حیاط سرپوشیده که مشرف به اتاق راهنمای، دفاتر و فرود است. سیل های سبک به پرتوهای جداگانه تقسیم می شوند که در جایی که اتاق ها نیاز دارند بزرگتر می شوند. احساس نزدیکی با استفاده از نور که دائماً کنترل و تنظیم می شود، به فضای درونی تداوم می بخشد و در عین حال رابطه بین درون و بیرون را تقویت می کند، غلبه می کند. Terragni همچنین مبلمان را طراحی کرد: صندلی، صندلی راحتی و قفسه بندی، و همچنین جزئیاتی مانند نرده ها، درها، پنجره ها و کرکره ها، راه پله ها و حمام. نتیجه یک یونیکوم است، که در آن هر جزئیات یک آیتم معماری است که در زندگی کل شرکت می کند، الگوی جدول مانند الگوی ساختمان است. اثاثیه برای بازتولید طراحی شده اند و این برای آن زمان چیز جدیدی است: تا آن زمان، معماران-طراحان بیشتر فضای داخلی خانه ها را طراحی می کردند. در اینجا، اشیاء گردو، بلوط، چوب راش یا چوب کاج را با رویه‌های شیشه عقیق خاکستری، سبز، سفید، سیاه و آبی مخلوط می‌کنند. ماریو رادیس مأمور طراحی لوستر در اتاق پذیرایی در طبقه اول و تعدادی تابلو تزئین شده با تصاویر تبلیغات سیاسی شد که اکنون گم شده اند.