این دو مجسمه در سال 1972 در دریای ایونی، 300 متری ساحل Riace در استان رجیو کالابریا پیدا شدند. با توجه به مجسمه های معدودی که از یونان به ما رسیده است، منحصر به فرد بودن این یافته بلافاصله مشخص شد. و علمی در مورد مواد و تکنیک های ریخته گری هر دو تفاوت اساسی بین این دو مجسمه را مشخص کرده است: آنها را می توان به دو هنرمند مختلف و دو دوره متمایز نسبت داد. انتساب امروزی، بر اساس مقایسه‌های سبکی که امروزه ممکن است، قدمت این دو مجسمه را به 460 سال قبل از میلاد، در دوره‌ای شدید، می‌دانند. دیگر به دوره کلاسیک، و دقیق تر به حدود 430 قبل از میلاد. مجسمه‌ها احتمالاً در آتن ساخته شده‌اند و از آنجا برداشته شده‌اند تا به رم ببرند، شاید مقصد آن خانه یکی از پدران ثروتمند باشد. اما قایق حامل آنها مجبور شد غرق شود و محموله گرانبها در عمق حدود 8 متری ماسه زیر آب فرو رفت. نمی توان از این امر مستثنی شد که در آن زمان تلاشی برای بهبودی انجام شده بود، که ناموفق بود به طوری که مجسمه ها برای حدود دو هزار سال در پس زمینه گیر کرده بودند، قبل از اینکه بازگردند تا تمام شکوه خود را به ما نشان دهند. این دو مجسمه که "A" و "B" نامیده می شوند و در رجیو به "جوان" و "پیر" تغییر نام داده اند، به ترتیب 1.98 و 1.97 متر ارتفاع دارند و وزن آنها که در اصل 400 کیلوگرم است، اکنون به حدود کاهش یافته است. 160 کیلوگرم، به دلیل حذف مذاب. بر روی این دو مجسمه، اگرچه هنوز موضوع گمانه زنی علمی و غیرعلمی است، می توان به نکات ثابتی اشاره کرد: 1) این دو مجسمه از برنز بسیار نازک هستند، به جز برخی جزئیات نقره، کلسیت و مس. دندان‌های مجسمه A نقره‌ای است. نوک سینه‌ها، لب‌ها و مژه‌های هر دو مجسمه از مس ساخته شده و آثار کلاهکی روی سر برنز B است. در کلسیت سفید صلبیه چشم است. عنبیه ها در خمیر شیشه ای بودند، در حالی که کرونکل اشکی از سنگ صورتی رنگ است. 2) برنزهای ریاس آثاری اصیل مربوط به اواسط قرن پنجم قبل از میلاد هستند که شباهت‌های آن‌ها به قدری مشهود است که توسط همان استاد تصور و خلق شده‌اند. 3) سبک آنها فاکتور آتیک را استثنا نمی کند، اما به سبک های دوریک، معمولی پلوپونز و غرب یونان اشاره دارد. 4) با توجه به تفاوت های زمانی که توسط بسیاری از محققان ذکر شده است، نمی توان تشخیص داد که چگونه به جز ناحیه شکم و برای رندر صورت، بقیه بدن دو مجسمه به طرز شگفت انگیزی مشابه است، با جزئیاتی که مطمئن می شود تحقق اثری از همان دست هنرمند. این مشاهدات ما را وادار می کند که این دو مجسمه را معاصر بدانیم. 5) این دو مجسمه برای سالیان متمادی قابل مشاهده بوده اند. در زمان رومیان، برنز B آسیب دید: بازوی راست شکسته شد، که منحصراً به دانش ما، ریخته‌گری دوم پس از تهیه یک قالب دقیق انجام شد. 6) این دو مجسمه قطعاً در آرگوس، در پلوپونز ساخته شده اند، همانطور که با بررسی زمین های همجوشی انجام شده توسط موسسه مرکزی مرمت در رم نشان داده شد. 7) از این دو مجسمه، اگرچه مدت‌هاست که به نمایش گذاشته شده‌اند، ما هیچ نسخه‌ای از سنگ مرمر نداریم، به جز یکی از روم، که اکنون در موزه بروکسل، با سنگ مرمر پنتلیک، بدون سر و مثله شده از تمام هنرهاست. به نظر می رسد ریتم آهنگسازی مجسمه ریاس باشد، اما فقدان تمام اندام ها و سر به نظر نمی رسد که ما همه ظواهر امنیت مطلق را داشته باشد. 8) دو مجسمه دو هوپلیت، در واقع یک هوپلیت (برنز A) و یک پادشاه جنگجو (برنز B) را به تصویر می کشند. 9) دو برنز ریاس برای اینکه با هم دیده شوند ساخته شده اند، زیرا آنها عمدا مشابه هستند، حتی اگر متفاوت باشند. از این منظر، بعید به نظر می‌رسد که هنرمندی که مجبور باشد مجموعه‌ای از مجسمه‌ها را بسازد، همه آن‌ها را شبیه هم بسازد، بدون اینکه با نگرش‌های متفاوت شخصیت‌های تصویر شده بازی کند. 10) به این قطعیت، به نظر ما این فرضیه که به عنوان یک گروه مجسمه در آرگوس واقع شده است، به گواه سرزمین های آمیخته، مربوط به افسانه هفت در تبس است که توسط بسیاری از شاعران و تراژدی نویسان باستان روایت شده است. ، که به عنوان "اسطوره ملی" Argive است، در حالی که در جاهای دیگر هفت رهبر هرگز به عنوان قهرمان پرستش عمومی را دریافت نکردند.