Вузкакалейны турыстычны цягнік Сэнт-Кітса — «Апошняя чыгунка ў Вест-Індыі» — гэта напамін пра часы, калі галоўнай галіной урадлівага карыбскага вострава быў не турызм, а цукар. У 1775 годзе, калі брытанцы валодалі востравам, у Сэнт-Кітсе было 200 маёнткаў, якія вырошчвалі «белае золата»; у пачатку 20-га стагоддзя была пабудавана круглая астраўная чыгунка для транспарціроўкі трыснёга на цэнтральную фабрыку. Калі прамысловасць прыйшла ў заняпад, лінія зноў адкрылася, каб наведвальнікі маглі ўбачыць разбітыя хвалямі берагі, хісткія пальмы, смарагдавае нагор'е, якое падымаецца да гары Лямуйга вышынёй 1156 метраў, і разбураныя рэшткі старых плантацый трыснягу. У цяперашні час цягнік курсіруе толькі ўздоўж атлантычнага ўзбярэжжа Сэнт-Кітса, а завяршае круг аўтобусны тур. Ёсць прыпынак у крэпасці Брымстон-Хіл, пабудаванай брытанцамі для абароны іх каштоўнага цукровага вострава.
Show on map