Bilo je to 8. aprila 1263.godine kada je Sveti Bonaventur iz Bagnoregio, tadašnji generalni ministar franjevačkog reda, otvorio grudi koje su sadržavale ostatke Svetog Antonija iz padove, koji je umro 32 godine ranije i proglašen svetcem samo godinu dana nakon njegove smrti. Namjera je bila premjestiti svete ostatke iz crkve santa Maria Mater Domini, gdje je sahranjen četiri dana nakon njegove smrti, koja se održala 13.juna 1231. godine, u veličanstvenu baziliku izgrađenu u njegovu čast. Scena koja se predstavila očima prisutnih, u vrijeme ekshumacije, bila je zapanjujuća: dok je cijelo tijelo sveca ostalo samo gomila pepela i kostiju, jezik je umjesto toga – uprkos svojoj krhkosti, jedan od prvih dijelova tijela koji se raspao – ostao netaknut, "Ruddy et pulchra", vermilion i lijep, kako ga je opisao St. Bonaventure. Chronica GENERIV GENERALIUM izvještava da je, suočen s znamenitim otkrićem, Saint Bonaventure uzviknuo: "o blagoslovljeni jezik, koji ste oduvijek pohvalili Gospoda i učinili ga pohvaljenim od drugih, sada se čini manifestnim svim onim zaslugama koje ste stekli s Bogom". Da bi se sačuvalo takvo neprocenjivo blago, tokom vekova su napravljeni dragoceni relikvijari, do poslednjeg, pogubljeni između 1434.i 1436. godine, veoma vredan rad u pozlaćenom srebru, kojem se i danas može diviti kapela blaga, u bazilici sveca u Padovi. Tokom Drugog svjetskog rata, iz straha od bombardovanja, jezik i brada sveca izvučeni su iz relikvija i skriveni u željeznom sanduku oko dvije godine. Nakon ovog prikrivanja, prema tadašnjem svjedočenju fratara, jezik više nije bio mesnat i uspravan kao prije, ali, ipak, gorljiva odanost vjernika ovoj uglednoj relikviji nikada nije propala. 1981.godine, kada je izvedena nakon vijekova, još jedno izviđanje svetih ostataka, naučnici su među smrtnim ostacima sveca identificirali njegov vokalni aparat gotovo netaknut: čak su i hioidna kost i dva fragmenta aritenoidne hrskavice, poput jezika, sačuvani nekorumpirani, dok su sve ostale hrskavice bile ljuskave. Zanimljivo je da se godišnjica prevođenja moštiju sveca, popularno poznatog kao "praznik jezika", ne slavi 8.aprila, već 15. februara, datum koji podsjeća na još jedno izviđanje svetih ostataka, povodom posjete kardinala Gu Boul de Boulogne, čudesnog sveca, koji je poklonio bazilici padove, 1350. godine, dragocjenom zlatnom relikvijaru u kojem se i danas čuva mandibula Svetog Antuna.