Opatija Wettingen-Mehrerau je Cistercitska teritorijalna Opatija i katedrala na periferiji Bregenza. Prvi manastir u Mehrerauu osnovao je Sveti Kolumbanus koji se, nakon što je protjeran iz Luxeuila, ovdje nastanio oko 611.godine i sagradio manastir po modelu Luxeuila. U blizini je ubrzo osnovan manastir monahinja. Malo informacija opstaje o istoriji bilo kojeg temelja do 1079.godine, kada je manastir reformirao monah Gottfried, koji je poslao iguman William od Hirsaua, a uvedena je vladavina Svetog Benedikta. Godine 1097-98. opatiju je obnovio Grof Ulrich iz Bregenza i ponovo su ga naselili monasi iz Opatije Petershausen u blizini Konstanza. Tokom 12.i 13. vijeka Opatija je stekla mnogo prizemljujuću imovinu; do sredine 16. vijeka imala je pravo pokroviteljstva za šezdeset i pet župa. Tokom tridesetogodišnjeg rata Opatija je patila od devastacije koju su nanijele Šveđani, koji su ovdje smjestili vojnike i vršili prisilne doprinose; oni su također opljačkali opatiju gotovo svih svojih prihoda. Ipak, često je ponudio slobodno utočište vjerskim protjeranim iz Njemačke i Švicarske. Do 18. vijeka, međutim, oporavio se i još jednom je bio u vrlo procvatu. Godine 1738.Crk a je potpuno obno ljena, kao i monaške zgrade 1774-81. Sekularizacija Postojanju Mehreraua prijetili su, kao i drugih jerskih temelja, napadima na manastire cara Josipa II. međutim, iguman Benedikt uspio je dobiti po lačenje dekreta o suzbijanju, iako je eć bio potpisan. Međutim, Pressburški ugovor (1805) dao je Vorarlbergu, a sa njim i opatiju Bavarskoj, koja je već sekularizirala vlastite vjerske kuće u periodu 1802-03. Bavarska država raspustila je opatiju 1806.godine. Monasi su deložirani i vrijedna biblioteka je raštrkana; deo je spaljen na licu mesta. Šume i poljoprivredna zemljišta koja pripadaju opatiji preuzela je država. U februaru 1807. crkva je zatvorena, a ostale zgrade prodate su na aukciji. 1808-09 crkva je srušena i materijal koji se koristi za izgradnju luke Lindau. Wettingen-Mehrerau Kada je okrug ponovo došao pod vlast Austrije, preživjele monaške zgrade korištene su u različite svrhe sve dok 1853.godine nisu kupljene, uz dozvolu cara Franza Josipa I, od posljednjeg vlasnika, zajedno s nekim dijelovima zemlje povezanim s njima, od strane igumana opatije Cistercian Wettingen u Švicarskoj, manastir koji je prisilno suzbijao Kanton Aargau 1841. godine, a trinaest godina tražio je novi dom. 18. Oktobra 1854.formalno je otvorena Cistercitska Opatija Wettingen-Mehrerau. Iste godine započeta je manastirska škola. Monaške zgrade su proširene, a 1859.godine izgrađena je nova romanička crkva; posebno se ističe spomenik Kardinalu Hergenrötheru (umro 1890), koji je tamo sahranjen. U drugoj polovini 19. stoljeća Wettingen-Mehrerau je ključnu ulogu u reinvigoration cistercitskog reda. Bio je član prve Švicarske zajednice reda, zatim austrijske zajednice. Godine 1888., zajedno sa opatijom Marienstatt, napustila je austrijsku zajednicu i zajedno sa švicarskim nunnerijima koje su joj bile podređene formirala kongregaciju Mehrerau, koja je bila odgovorna za nova naselja u Sittichu u Sloveniji i Mogila u Poljskoj. 1919. godine Wettingen-Mehrerau je kupio hodočasničku crkvu u Birnau i obližnji Schloss Maurach, koji do danas traje kao Priorat. U samoj Mehrerau zajednica vodi sanatorijum i' Collegium Bernardi', srednju školu sa pansionom. Reference: Wikipedia