Udine Katedrali, şehrin en önemli dini yapısıdır ve Giacomo Martini ve Gianbattista Tiepolo tarafından boyanmış soluk gibi değerli hazinelere sahiptir. St. Jerome'a adanmış bir kilisenin bulunduğu yerde inşaatı, Andechs-Merania Patriği Bertoldo tarafından 1236 yılına dayanıyor, 1257'den beri, o zamanlar tipik bir Fransisken yapısına sahip olan kilise, ibadet için kullanılır ve San Odorico'ya adanmıştır. San Genesio Patriği Bertrando Annunziata Şapeli inşaatına başladı ve Santa Maria Maggiore başlığı ile kutsal bina kutsandı zaman daha sonra genişlemeler 1335 tarihli. Sonraki yüzyıllarda, yapı birkaç değişiklik geçirdi: on dördüncü yüzyılda yan şapeller eklendi ve on altıncı yüzyılda Domenico Rossi ve Abonio Stazio tarafından tüm kompleks Barok bir baskı aldı. Bununla birlikte, yirminci yüzyılda, cephe on dördüncü yüzyıl mimari kanonlarına göre revize edildi. Yine de bugün, Hıristiyan dininin bazı önemli temalarını hatırlatan Kurtuluş portalının öne çıktığı bu güzel pişmiş toprak cephenin Romanesk-Gotik tarzına hayran olmak mümkündür. Manin ailesi sayesinde 700 yılında zenginleştirilen Katedralin iç kısmı, özellikle Tiepolo'nun eserleri için bir Barok isyanı ve görülmeye değer: Kutsal üçlü Şapeli'nin sunağı ve Aziz Ermacora ve Fortunato'nun sunağı, kutsanmış Sacrament Şapelinin freskleri. San Nicolò Şapeli, katedralin en eski resimlerine ev sahipliği yapıyor: '300'e kadar uzanıyorlar. Duomo Müzesi, 1300'den 1400'e kadar freskler, resimler ve heykellerin yanı sıra kutsal kitler, Scira mücevherleri ve tekstil sanatlarından oluşan zengin bir koleksiyona ev sahipliği yapmaktadır. Katedralin yanında, Cristoforo da Milano tarafından inşa edilen ve 1441 yılına dayanan büyük bir çan kulesi bulunmaktadır.